Wollig

Kleine berichten kunnen ook tot diep nadenken stemmen. Kamervoorzitter Martin Bosma heeft Thierry Baudet een brief gestuurd. Daarin staat dat Baudet zijn collega Jesse Klaver twee keer bedreigd heeft. Dat weet Baudet zelf ook wel, maar Bosma heeft aangedrongen op fatsoen, moeilijk woord voor Baudet.
Waar ging het om? Klaver vroeg Baudet om inzage in de jaarverslagen van de Stichting Forum voor Democratie. Baudet had en heeft daar geen zin in en dreigde Klaver `op zijn bek’ te slaan als hij het nog een keer zou vragen. Heeft hij blijkbaar twee keer gezegd. Dit voltrok zich in de Kamer en in de wandelgangen. Bosma kan er nauwelijks wat van zeggen. Ja, dus aandringen op fatsoen.
Alarmerend dat zoiets moet.
Dacht ik ook toen ik las over de cultuurvernieuwing bij de NPO. Daar gaat ook van alles veranderen om te voorkomen dat de prinsjes en prinsesjes aldaar zich grensoverschrijdend gedragen. Er wordt bijvoorbeeld naar de salarissen gekeken. Wanneer je veel te veel verdient, mag je lekker zelf bepalen hoe je omgaat met je medewerkers. Poen en fatsoen kunnen elkaar in de weg zitten.
Ze gaan beter `begeleid’ worden. Er komen cursussen en commissies die de boel in de gaten houden. Volgens regeringscommissaris Hamer zijn de maatregelen niet concreet genoeg. Inderdaad, het is allemaal nogal wollig.
Thomas Bruning van de journalistenvakbond zegt: “Wij willen benadrukken hoe belangrijk een stevige publieke omroep is in deze tijd, en dat die niet inhoudelijk wordt aangepakt door de overheid.”
Deze woorden dringen niet glashelder tot me door.
Bruning zegt erbij dat het toekomstig kabinet misschien wel de NPO in zijn geheel wil elimineren. Dus waar hebben we het nu over? Even afwachten maar.