Opgetogen en gespannen tegelijk, zo begin ik te lezen aan Kleur van Geluk van Thomas Verbogt.
Ik vind het altíjd spannend om aan een boek te beginnen dat geschreven is door iemand die ik ken. Thomas heeft mij begeleid bij het schrijven van mijn eigen twee romans, ik heb een warme plek gereserveerd voor hem. Ik moet vaak luid lachen om zijn columns, kan ontroerd raken door zijn rake observaties en zijn voorgaande romans waren prachtig. Maar toch… wat nou als deze tegenvalt, wat nou als ik het niks vind?