Bij iedere misdaad, groot of klein, hoor je te denken: dat doe je niet. Toch denk je dat niet altijd. Ja, misschien wel, automatisch, maar dan dringt die gedachte niet tot je door, ook omdat berichten over misdaden er nu eenmaal bijhoren. Ook hier helaas gewenning. Toen ik echte... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Gehad
Erg vind ik het niet, maar ik heb het gevoel dat de actrice Halina Reijn zeer aanwezig is in het leven van ons allemaal. Omdat de Nederlandse televisie erg bezig is met wat er op de Nederlandse televisie te zien is, hoorde en zag ik haar intens, vanwege een nieuwe serie dus, `Charlie’ getiteld. Ook las ik nogal wat gesprekken in kranten. De eerste aflevering ontging me, maar ik was al zo ruim geïnformeerd dat ik meende de serie min of meer in mijn hoofd te hebben. Geeft niets. Uit al die interviews met Halina Reijn begrijp ik dat er een nieuw soort vrouw aan het ontstaan is. Of Halina Reijn dat zelf vindt, weet ik niet, het is een conclusie die me zacht wordt opgedrongen. Die nieuwe vrouw is nogal rauw, cynisch, praktisch handelend en niet perfect. Halina Reijn zegt niet dat zij dat is, maar wel een beetje, ik citeer: `Ik ben ook geen poppetje.’ Snel ging ik in gedachten de vrouwen in mijn omgeving langs en ik zag geen poppetje. Even kauwde ik op het woord: poppetje, poppetje. Heb ik in mijn leven vaak met poppetjes te maken gehad? Nee, eerlijk gezegd niet. En ik voelde ook nooit de behoefte ertoe. Soms was er een poppetje in mijn fantasie. Dat de nieuwe vrouw niet perfect is, géén punt, perfectie is vaak saai. Praktisch handelend, ook geen probleem. Maar rauw en cynisch, néé. Hebben we dat niet gehad? Ik weet uit de jaren zeventig dat wanneer je de deur voor een vrouw openhield of `mooi jasje heb je aan’ mompelde of iets te lang naar haar keek, je een knal voor je kop kon krijgen. Heeft niets opgeleverd.
Columns
-
-
En toen werd er ook nog overgeschakeld naar Tirol! Wacht, ik moet anders beginnen. Terug naar donderdag. Velen van ons waren in de ban van sinterklaastress. Ondertussen was er van alles aan de hand in de grote wereld, maar ook in de kleine wereld, en dan hoef ik alleen maar te d... lees meer
-
Bij de bakker komt een man naast me staan en daar is iets mee. Met mij ook trouwens. Met min of meer iedereen, denk ik. Daar gaat het niet om. Hij heeft een geel jack aan en om zijn hoofd een bruine wollen muts met oortjes. Vind ik kinderen altijd grappig staan. Mijn bestelling... lees meer
-
Het lukt me nog niet om aan maart volgend jaar te denken. Het is een beetje de bedoeling dat ik dat wel doe, want op 18 maart zijn de provinciale verkiezingen. Paar dagen later is het gelukkig alweer lente. Ik kan het niet helpen en het is ook verkeerd, maar ik vind dat altijd w... lees meer
-
Toen ik gisterochtend een blik uit het raam wierp, zag ik het meteen. Er was nog meer kou gearriveerd en dan is er nieuws dat geen nieuws is. Keert ieder jaar in dezelfde vorm, in dezelfde woorden terug. Het zorgt echter voor iets vertrouwds en daar blijven we gelukkig behoefte... lees meer
-
Het lukt me nog niet om aan maart volgend jaar te denken. Het is een beetje de bedoeling dat ik dat wel doe, want op 18 maart zijn de provinciale verkiezingen. Paar dagen later is het gelukkig alweer lente. Ik kan het niet helpen en het is ook verkeerd, maar ik vind dat altijd w... lees meer
-
Kerstbomen in november. Het lijkt wel een titel van een weemoedig lied: kerstbomen in november. Ik zag ze zaterdag, ergens op de snelweg richting Utrecht. Ze passeerden me op aanhangwagentjes. Die aanhangwagentjes hingen achter haastige auto’s die volgens mij niet bij elkaar hoo... lees meer
-
Het mooie van de sinterklaastijd, van de voorbereidingen op pakjesavond is dat we geheimzinnig doen. Lootjes getrokken, maar daar praten we niet over. Via internet worden instructies verspreid. Onze familie is `Groep Sinterklaas 2014’ (lootjestrekken.nl). Daar lees ik de verlang... lees meer
-
Waarom schakelt mijn goede humeur zich onmiddellijk uit wanneer ik in een supermarkt ben? In de wijk waar ik woon zijn er een paar. Ik kies voor de winkel met de brede gangpaden, want ik wil niet opgehouden worden door rugzakken die zich belemmerend voor je heen en weer bewegen.... lees meer
-
De namiddag is een dagdeel waarvan ik zeer houd. En herfstige namiddagen zijn me helemaal dierbaar. Graag in een café met hoge ramen. Zo’n café verlaat ik als het vaag begint te schemeren. Aan een tafeltje in de buurt van de deur zit een man die ik ken. Hij heeft een studio waar... lees meer
-
Hoe de vroege zomer nog even kan terugkeren in het late najaar. Ik krijg post uit Frankrijk, aangetekend, veel stempels op de envelop – we doen helaas veel minder met stempels, stel ik vast. Uit Parijs, ook dat nog, ik begin vaag te neuriën en een beetje raar met de heupen te do... lees meer
-
Dat leraren gepest worden, vermoedde ik natuurlijk wel, maar dat het er zo veel zijn die het overkomt, wist ik niet. En ook niet dat ze niet alleen door leerlingen worden gepest, maar ook door ouders en collega’s. Dat laatste is hoogst benauwend en zegt veel over de toestand van... lees meer
-
Afgelopen dagen zat ik vaak in het openbaar vervoer en daarom las ik meer kranten en tijdschriften dan strikt noodzakelijk is. Mij kwam nogal wat informatie onder ogen over de cadeaumaand. Die begint volgende week, is misschien al een beetje begonnen. De cadeaumaand veroorzaakt... lees meer
-
Duidelijk is dat je wanneer je in balans bent, beter met jezelf uit de voeten kunt dan wanneer je emotioneel uit elkaar spat. Ik zit een artikel over huilen te lezen. Hoe komt het dat we huilen wanneer we bijvoorbeeld buitengewoon blij zijn, echt overweldigd zijn door blijdschap... lees meer
-
Al een paar keer werd tegen me gezegd: `Jij viert sinterklaas dus nog ouderwets.’ Dan knik ik en ondertussen denk ik na over die vraag. Hoe kun je sinterklaas anders vieren? Ik heb het nu niet over de pietenkwestie, want daar wil ik dit kalenderjaar geen gedachte meer aan bested... lees meer