Nog één keer de WK-hamsters van Albert Heijn en dan houd ik er graag over op. Op weg naar de supermarkt zie ik voor de ingang twee meisjes en een jongen staan, van een jaar of tien, schat ik. Aan mensen die de winkel verlaten, vragen ze om hamsters. Ik kan niet in de ziel van kinderen kijken en d... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Overhemd
De voorzitter van de PvdA, Hans Spekman, doet altijd zo gewóón dat je er onrustig van wordt. Je vraagt je bijvoorbeeld af of je zelf wel gewoon genoeg doet. Ik trap een open deur in als ik zeg dat hij in zijn doorgeslagen behoefte alsjeblieft ontzettend gewoon te doen, een vreemde kledingkeuze heeft. Altijd van die trui-achtige dingen. Ik moet aan speelpakjes denken. Ook aan hypermodern toneel: de contactgestoorde zoon die zijn moeder in een keukenkastje heeft opgesloten. Zaterdagavond zag ik hem praten in een actualiteitenprogramma. Zonder trui, maar in overhemd. Schrok ik van en ook weer niet, want misschien kwam hij vertellen dat er misschien een betere voorzitter van de PvdA denkbaar is, iemand die niet zo enorm bezig is gewoon te doen. Was niet zo. Het ging over de toekomst van de PvdA, waar het vaak over gaat. Nu moet een politieke partij het ook over de toekomst hebben, als die toekomst maar niet alléén de toekomst van de partij is. Ik heb niet alles gehoord, wat kwam door de openingsvraag van de presentatrice. Die vroeg hoe de zomer van de heer Spekman was geweest. Binnenkomertje. De voorzitter antwoordde ernstig dat hij `héérlijk gekampeerd’ had. Dat was zijn zomer. Het is alsof je iemand vraagt of het restaurant beviel en dan als antwoord krijgt dat het bestek fantastisch was. Ik krijg die woorden niet uit mijn hoofd, héérlijk gekampeerd. Deze eerste septemberdagen kijk ik aandachtig om me heen, met name op plekken waar veel mensen zijn. En ik vraag me af of het te zien is, héérlijk gekampeerd.
Columns
-
-
Nog niet zo heel lang geleden zei een kennis van me die in Parijs woont, dat je hier niet je best moest doen vriendelijk te zijn, want dat vonden ze vooral tijdverlies. Dus niet vragen: `Kunt u me alstublieft de weg naar de Rue de la Bûcherie wijzen?’ Nee: `Ik wil naar de Rue de la Bûcherie. Hoe... lees meer
-
Bij een vriend van me wordt op verjaardagen nog weleens gezongen. Iemand pakt en gitaar en dan begint het. Het is wat later op de avond, iedereen heeft een slokje op, maar toch is het geen dronken gebrul, integendeel, we doen het vooral erg graag omdat het liedjes zijn waarvan we houden, liedjes... lees meer
-
Van veel te veel heb ik geen weet. Bijvoorbeeld dat er mensen zijn die kentekenplaten stelen om die te gebruiken bij tankstations. Dan kunnen ze daar wegrijden zonder te betalen. Met dat gestolen kenteken dus. Slappe criminaliteit vind ik dat. Pleeg dan een ramkraak, zeg, of help een gevangene vl... lees meer
-
-
O, wat had ik altijd een hekel aan remmende spreekwoorden en gezegden. Eerlijk gezegd nog steeds. Vaak zijn ze niet alleen remmend, maar ook belerend. Haastige spoed is zelden goed, om er maar eens eentje omhoog te steken. Of: Bezint eer ge bemint. Of: Kalm aan dan breekt het lijntje niet. En zo... lees meer
-
Op mijn laptop krijg ik alle kranten die ik maar wil, van The New York Times tot De Gelderlander. Niet dat ik ze allemaal lees, maar het kán. Alleen al daardoor voel ik me een wereldburger, in alle bescheidenheid overigens. In het buitenland mis je dan wel de triomf van de vondst van een Nederlan... lees meer
-
Wie haastig vertrekt, vergeet meestal iets. En van wat dat is, krijg je vaak last. In mijn geval is het schuldgevoel. Vandaag dus. Gisteren was dat nergens te bekennen en morgen zal dat ook wel niet zo zijn. Maar dadelijk zit ik in de mooie haven van het Franse Granville achter een bord oesters e... lees meer
-
Het is nog stil aan de Normandische kust, want het seizoen is nog niet echt begonnen. Aangename aanduiding: het seizoen. Alsof dit het seizoen is waarom het allemaal draait. Of het seizoen dat het moet doen. Op een klein terras staar ik naar de kalme zee en probeer bijvoorbeeld niet te denken aan... lees meer
-
Iedereen zal wel eens een SMS hebben ontvangen waarin staat dat er ergens een paar miljoen euro of dollar voor je klaarligt. De eerste keer keek ik daar blij van op. Ik kon het niet geloven, maar toch ook wel weer een beetje. Iets moet er van waar zijn, hield ik mezelf voor, misschien dan wel nie... lees meer
-
Regelmatig zit ik in een taxi, maar zelden tref ik een vrouw als chauffeur. Toch weet ik dat ze er zijn. Gisteren had ik er een, een vrolijke. Openingszin: `Ja, kom maar gezellig naast me zitten.’ Soms is waakzaamheid dan geboden, maar nu niet. Haar woorden zijn goed voor mijn humeur. Ze hoort bi... lees meer
-
In een stadsfile dommel ik achter een hoge, blauwe vrachtwagen. Op de achterkant staat dat die van een bedrijf is dat archieven vernietigt. Over hoe dat gaat kun je informatie krijgen op een website: vernietigen.com. Er zit weinig beweging in de file en ik ga automatisch mijmeren over een bedrijf... lees meer
-
Gisteravond was de James Bond-film Goldfinger op televisie te zien. Toen die film in de Nederlandse bioscopen kwam, was die `boven de 18’. Het was 1964 en ik werd uit de Nijmeegse bioscoop Carolus gezet. Samen met een vriendje. Hij was twaalf, ik elf. De bioscoopmedewerker die ons verwijderde, ha... lees meer
-
Welke gedachten hebben mensen van lang na de oorlog bij Bevrijdingsdag, mensen voor wie die oorlog alleen maar een periode is waarover ze gehoord en misschien gelezen hebben? Er zijn vandaag op veel plaatsen feesten, maar wie staat er bewust stil bij wat er gevierd wordt? Mag je dat van de feest... lees meer
-
Saskia & Serge! Ze waren uit mijn gedachten verdwenen, en dat spijt me. Gisteren zag ik ze ineens weer, in een interview waarin naar een antwoord werd gezocht op de vraag waarom duo’s het zo goed doen op het Songfestival. Is dat zo? Het fijne van het Songfestival vind ik trouwens dat niets er... lees meer