Dagelijks zijn er geuren die herinneringen oproepen. Een verflucht die ik moeilijk kan omschrijven en ik denk meteen aan het huis van mijn grootouders, een nieuw huis aan de rand van een bos. Of de geur van verse koffie en gebakken eieren: het is zomer, we staan op het punt naar... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Plantsoen
Soms komt me iets net te laat ter ore of onder ogen. NS-topman Bert Meerstadt vertrekt. Bij de NS dus. Meestal hebben topmannen nog meer ijzers in het vuur, maar daar gaat het nu niet om, hij gaat weg bij de NS. Ik heb het liever niet meer over die organisatie, maar nu lees ik dat de topman zegt dat hij met voldoening en plezier terugkrijgt op wat hij heeft aangericht, ik citeer `een intensieve periode waarin ons mooie bedrijf sterk is uitgebreid’. Ik denk dan: wat bedoelt de topman precies of ongeveer? We herinneren ons nog dat hij ons, reizigers, vond `piepen’ omdat we klachten hadden. Ik ben niet zo snel met klachten, maar als het over de NS gaat, kan het niet anders. Wat een ruïne is dat. En zo’n topman ontkent dat dus gewoon. Hij gaat weg vanwege de Fyra. Over die lachwekkende mislukking wil ik het helemaal niet hebben. Ik kén ook niemand die het daarover wil hebben. Ik heb weleens in een trein van de Fyra gezeten, Ik moest bijbetalen en toen ik vroeg waarom, stond de trein stil en dat bleef heel lang zo. Wat is er nog meer over de topman bekend? O ja, geen wc’s in de Sprinters. Van het woord `Sprinter’ krijg ik de slappe lach. Meestal kun je ze lopend bijhouden. Je hoeft dan zelf niet eens te sprinten. Ik pleit ervoor topmannen als Bert Meerstadt voor een paar jaar een taakstraf te geven in een moeilijk plantsoen. De topman heeft een opvolger. Ongetwijfeld ook een topman. Nu nog directeur van een bloemenveiling in Aalsmeer, maar nog even en dan de NS. Fijn vooruitzicht. Bloemen. Treinen. Logisch.
Columns
-
-
In mijn opvoeding ging het niet over geld. Niet dat er bij ons thuis veel te veel was (ook niet veel te weinig), maar mijn ouders hadden geen zin er verstandig mee om te gaan. Ze wisten, geloof ik, ook niet hoe. Het een heeft natuurlijk met het ander te maken. Ik heb het van hen... lees meer
-
Misschien teken aan de wand, maar van een eindtoets op de lagere school herinner ik me niets. Die moet weer belangrijker worden bij het middelbaar schooladvies. Blijkbaar was die een tijdje niet belangrijk.
-
In de supermarkt lukt het nauwelijks met een grote boog om van alles heen te lopen, je moet overal over nadenken, met je neus er bovenop. Niets moet natuurlijk, het ligt aan mij.
-
Gebeurde er gisteren nog wat op april, ik bedoel iets 1 aprillerigs, privé? Paar jaar geleden wel. Met twee collega’s moest ik iets doen in een theater. Een van hen wees op een lege parkeerplaats en vroeg of ik er even op wilde staan. Haar auto stond een paar straten verder `vol... lees meer
-
Zaterdag was ik een gezelschap waar een man zei dat hij alles rond de Brexit op de voet volgde. Hij rolde even met de ogen: “Allemachtig spannend avontuur is het.” Zijn vrouw zat er een beetje bedremmeld en ontkend bij. Ja, je hebt van die echtparen. Soms komen er voor wat allem... lees meer
-
Las ik eerder deze week dat de meeste Nederlanders tevreden mensen zijn? Volgens mij stond het in de krant en dan is het waar, maar ik kon die nergens vinden. Ik zocht ernaar toen ik zojuist terugkwam van de supermarkt waar het was alsof iedereen voor straf boodschappen deed. Ui... lees meer
-
Morgen zien we in de meeste kranten op de voorpagina, of in de buurt ervan, een klokje afgebeeld, met daarop een pijltje in de richting waarvan we de kleine wijzer moeten zetten. Op dat kleine tafereel verheug ik me altijd. Zomertijd!
-
Woord dat van alles oproept: standpaviljoen. Ik lees dat er steeds meer komen in het Nederlandse binnenland. Dus niet aan het echte strand, maar aan een strand geen strand is, maar wel zo wordt genoemd. Rose’s Beach in Arnhem, LIZ in Nijmegen, Sprok Strand in Bemmel, om in deze... lees meer
-
Omvallen is een woord dat de laatste jaren een ernstige betekenis heeft gekregen. Als er daarvoor iets omviel, was dat lastig, maar al snel ging het leven gewoon door. Je had iets ergens neergezet zonder er goed over na te denken, vaasje, beeldje, schemerlamp. Soms ook grotere d... lees meer
-
Toch schrok ik van die foto van Hans Wiegel en Thierry Baudet in een restaurant in Sneek. Restaurantje. De heer Wiegel is door Baudet gevraagd informateur te worden voor de Gedeputeerde Staten in Zuid-Holland. Waarom niet? Waarom dan toch schrikken? Wat vertrouw ik niet? Ja, de... lees meer
-
In de trein heb ik uitzicht op een man die een eindje verder zit. Ver middelbaar, lichtbruin jack, lichtbruin overhemd, iets te grote lichtblauwe stropdas. Zijn haar is dun en keurig in orde gekamd en zijn brede mond een bittere streep. Soms zie je meteen aan mensen dat ze woede... lees meer
-
Gisteravond begon de Boekenweek. Met het Boekenbal. Daar was ik, maar ik heb niet gedanst. Ik heb het al eens vaker uitgelegd, geloof ik, maar ik kán mezelf bezig zien, van een afstandje, en dan vind ik sterk dat ik dat niet moet doen, dansen. Lijkt allemaal zo vrolijk, maar toc... lees meer
-
Werd ik gisterochtend wakker in een ander Nederland? Terwijl ik antwoord zocht op die vraag, verdwaalde ik in een herinnering. En was weer terug in mijn schooljaren, mijn gymnasiumtijd op het Canisiuscollege in Nijmegen, tweede helft jaren zestig. Behalve dat je je door je leerp... lees meer
-
Niet altijd besef ik enorm dat ik op het Noordelijk halfrond woon. Maar vandaag wel, want zojuist zocht ik op hoe laat het lente werd of wordt. En op het Noordelijk halfrond is dat een ander moment dan op het Zuidelijk. Ja, het was even een schok toen ik las dat de lente gistere... lees meer