In de Beurs van Berlage te Amsterdam is een fototentoonstelling te zien, getiteld `Onze koningin’. Helder. Ik passeer de ingang en hoor een lied van Ramses Shaffy, Zing huil bid lach werk en bewonder. Het wordt op orkaansterkte ten gehore gebracht en dat intrigeert me. Daarom ga... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Ropa!
Wie haastig vertrekt, vergeet meestal iets. En van wat dat is, krijg je vaak last. In mijn geval is het schuldgevoel. Vandaag dus. Gisteren was dat nergens te bekennen en morgen zal dat ook wel niet zo zijn. Maar dadelijk zit ik in de mooie haven van het Franse Granville achter een bord oesters en een glas Chablis en ineens schiet het door me heen: Ropa! Het kwam natuurlijk al eerder vaag in me op, maar als ik straks in de zon licht zit te lunchen, slaat het besef me vól in het gezicht. Als ik op een verkiezingsdag niet in mijn woonplaats ben, stemt mijn bevriende buurman namens mij. Ik had nu ook alles klaarliggen en de avond voordat ik wegging sprak ik mijn buurman ook even en zoals altijd hadden we het over van álles, maar niet over Ropa en niet over vandaag. Terwijl ik mijn eerste oester hapklaar maak, zie ik mezelf naar het stemlokaal lopen, fier als een democraat die weet wat hem te doen staat. Ik heb het document bij me dat aantoont dat ik ben wie ik ben, want daar zal in het stemlokaal naar gevraagd worden. Dat document brandt in mijn achterzak en ik denk aan het vastberaden Dik Trom-gezicht van Hans van Baalen. Ik zou niet op hem stemmen, maar hij staat voor mij wel voor het Ropa waarvoor vandaag gekozen moet worden. De heer Van Baalen kijkt me verwijtend aan en dat verwijt snap ik door en door. Ik kan dadelijk wel door Granville gaan lopen als een man die precies weet wat hij wil, maar ja, dat doen de meeste Franse van nature, en niet zo’n beetje ook. Niks fiere democraat! Enórm eigen schuld!
Columns
-
-
Dat het vorig jaar om een 1 april-grap ging, was me ontgaan. Ik heb het over het voorstel van de CDA in Lingewaard honden wangslijm af te nemen. Als het baasje van een hond verzuimd heeft de hondendrol op te ruimen, kan die makkelijk worden opgespoord. Vreemde zin is dit. Het bá... lees meer
-
Van de handel en wandel van de nieuwe paus worden we uitvoerig op de hoogte gehouden. Uitvoeriger dan ooit, lijkt het. Het is niet erg, het valt alleen op. Misschien wordt op den duur duidelijk waar het op wijst. Zo las of hoorde ik gisteren dat hij zondag met een mis op het St.... lees meer
-
Er woedt een veldslag binnen de doe-het-zelfketens en bouwmarkten. Ik wist het niet, ik las het in de krant. Kortingsbonnen, wilde folders, dat soort dingen. De oorlog zal tijdens het Paasweekeinde het kookpunt bereiken, want dan gaat half Nederland naar die plekken toe. En naar... lees meer
-
In deze Boekenweek, die morgen alweer eindigt, reis ik rond met mijn nieuwe roman. Ik lees eruit voor en praat er met lezers over. Dat doe ik graag, het is eervol. Het is ook altijd de bedoeling dat ik vertel waar het boek over gaat en dat vind ik moeilijk. Ik weet het wel natuu... lees meer
-
Rond half acht in de ochtend arriveert voor het station een man op een scootmobiel. Dat ik het tijdstip weet, komt doordat ik dan ook regelmatig de trein moet nemen. Ik sla hem belangstellend gade. Hij stapt vrij kwiek van zijn voertuig af, in ieder geval kwieker dan de voorzien... lees meer
-
In het boek dat we deze week van onze boekhandelaar cadeau krijgen schrijft Kees van Kooten over zijn militaire diensttijd: `En wanneer je ’s nachts op wacht moest staan, maande de officier van piket de middag tevoren dat je niet mocht flauwvallen wanneer de Prans onverhoeds zou... lees meer
-
Graag kom ik in kleine dorpen, vooral in van die dorpen die de indruk wekken dat er niets gebeurt, máár enzovoort. Ze zeggen veel over Nederland. Ik lees dat de geldautomaat uit de kleine dorpen aan het verdwijnen is. Eerst de kleine bankkantoren en nu dit weer. Banken vinden he... lees meer
-
Al ruim een halve eeuw heb ik een abonnement op de Donald Duck. Soms even niet, maar dat duurde nooit lang. Ik hecht aan vaste waarden. Zaterdag las ik een interview met de hoofdredacteur van de Nederlandse editie. Het gaat over instellingen die ervoor betalen in een avontuur va... lees meer
-
Waarom is het meestal de bedoeling dat je lacht op een foto? Vind ik een foto mislukt als er iemand op staat die dat niet doet? Nee. Deze piepkleine kwestie hield me als kind ook al bezig. Eerst was het `Kijk eens naar het vogeltje!’. Wilde ik best doen, maar dan moest er wel ee... lees meer
-
Woensdagavond zat ik niet thuis naar de televisie te kijken, ik was erg onderweg en werd via sms’jes op de hoogte gehouden. Het eerste was simpel: `Rook.’ Het is opvallend dat een nieuwe paus ons zo bezighield de afgelopen weken. Meer dan ooit. Het komt slechts ten dele uit reli... lees meer
-
Paar dagen geleden moest uit mijn boeken voorlezen op een festival. Dat werd gehouden op een vakantiepark ergens in Flevoland. Ik werd in de ochtend verwacht. Mijn optreden vond plaats tijdens het ontbijt. Zelf ontbijt ik het liefst in stilte, maar dat geldt niet voor iedereen.... lees meer
-
Erg vind ik het niet, maar ik heb het gevoel dat de actrice Halina Reijn zeer aanwezig is in het leven van ons allemaal. Omdat de Nederlandse televisie erg bezig is met wat er op de Nederlandse televisie te zien is, hoorde en zag ik haar intens, vanwege een nieuwe serie dus, `Ch... lees meer
-
Laatst zat ik in een restaurant waar Johan Cruijff binnenkwam. Nog voordat hij de deur achter zich had gesloten, had iedereen het in de gaten. Er gebeurde iets, maar het is moeilijk te omschrijven wat dat precies was. Johan Cruijff is hieraan gewend. Waarschijnlijk hoeft het nie... lees meer
-
Het blijft altijd verbazingwekkend: mensen die de stad benaderen als een jungle. Enorme bergschoenen aan, kleren met een stuk of twintig opbergmogelijkheden en natuurlijk een angstaanjagende rugzak. Zaterdagochtend lopen er twee voor me, vrouwen, net middelbaar, praktische kapsels, nogal breed –... lees meer