Terwijl ik van de zorgzame samenleving houd en van aandacht voor elkaar, heb ik een bloedhekel aan bemoeizucht. En soms vind ik dat vreemd, want het kan voorkomen dat je door je ergens mee te bemoeien een bijdrage levert aan de zorgzame samenleving. Misschien is het de manier wa... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Vastberaden
Uitkomen voor wat je belangrijk vindt, ik ben er een groot voorstander van. Ik hoor Tweede Kamervoorzitter Anouchka van Miltenburg zeggen dat ze gaat praten met de fractievoorzitters die kritiek op haar hebben. Die kritiek gaven ze niet rechtstreeks, maar anoniem via De Volkskrant. Die slappe gang van zaken verbaasde me. Waar ging het onder meer om? Bijvoorbeeld om Geert Wilders die Alexander Pechtold `een klein miezerig mannetje’ noemde. De fractievoorzitters die anoniem hun hart luchtten, vonden dat de voorzitter had moeten ingrijpen. Ik vind dat de fractievoorzitters dat ook best zelf hadden kunnen doen. Ze zijn immers in het openbaar met elkaar in gesprek. Als een van hen zich dan niet gedraagt, zeg je daar iets van. Nu heeft het in het geval van Geert Wilders weinig zin, maar toch. Achteraf zeuren getuigt van een zwak karakter. Volgens mij zijn er betere Kamervoorzitters dan Anouchka van Miltenburg aan te wijzen, maar het siert haar dat ze geen weke knieën krijgt van anonieme kritiek. Veel van wat je anoniem doet, is klein en miezerig. Anouchka van Miltenburg is vastberaden, ze zegt: `Ik zie geen reden te twijfelen of ik op de goede plek zit. Ik probeer het zo goed mogelijk te doen en sta elke dag op met het voornemen om het beter te doen dan gisteren. Ik probeer met kritiek mijn voordeel te doen. Maar ik zal geen ander mens worden.’ Goed zo, denk ik dan. Van dat laatste hoeft ze trouwens niet bang te zijn, van een ander mens worden dus. Van alles wat je leert word je een ander mens. Telkens weer.
Columns
-
-
Altijd als de Nijmeegse professor Roos Vonk van zich laat horen, spits ik graag de oren. Hoogleraar psychologie is ze. Nu heeft ze een boek over samenwerken geschreven. Titel: `Collega’s en andere ongemakken’. Ik ga er meteen van knikken, zonder dat ik weet waarom, want ik heb e... lees meer
-
Met getallen heb ik weinig. Dat is een afwijking die in mijn geval zelden echt lastig is. Wat ik verdien vergeet ik, hoeveel belasting ik betaal weet ik niet. Als ik in de krant een bericht zie staan waarin veel getallen staan, waait het meteen langs me heen Toch las ik dat het... lees meer
-
Hoe poetsen we onze tanden? Wat het effect ervan? Overmorgen promoveert een geleerde op deze kwestie. Hij heeft de boel duchtig onderzocht. Ben blij dat zoiets gebeurt. Het brengt wat rust aan in deze snelle tijd. Wat ik overigens ook met het tandenpoetsen zelf probeer te doen.... lees meer
-
De conductrice is in een andere coupé met een reiziger in gesprek. Ik zie alleen haar achterkant, maar weet toch zeker dat ze alles te maken heeft met de lente die eindelijk echt begint te popelen. Ook is het duidelijk dat de reiziger iets niet goed geregeld heeft. Soms is dat o... lees meer
-
We bezoeken het Palingsoundmuseum in Volendam, vier vrienden en ik. Het bevindt zich op een zolder boven een palingrokerij waaraan een restaurant verbonden is waar je vooral paling kunt eten. `Klein maar fijn,’ zegt de vrouwelijke ober bij wie we de kaartjes kopen. En: `Het lich... lees meer
-
De politie moet een sireneprotest niet aankondigen! Beter is het als het onverwacht opklinkt en wij ons afvragen wat er aan de hand is. Als je het van tevoren weet, heeft het veel minder effect. Het is tragisch dat de politie actie moet voeren voor betere financiële omstandigh... lees meer
-
Als we wachten in de wachtruimte van een polikliniek, is ons wachten anders dan in bijvoorbeeld de wachtruimte van het gemeentehuis. Sta je haast nooit bij stil, maar toen ik gisteren in het gemeentehuis zat, viel het me op, ook omdat ik hiervoor werkelijk álle tijd had. In de p... lees meer
-
Een linkse vuist – dat hoor ik altijd graag. Ik lees dat de voorzitter van de PvdA, Hans Spekman, en Femke Halsema, voorheen in de top van Groen Links, die vuist graag willen. Femke Halsema heb ik hoog, ook om redenen die ik binnen de beperkte ruimte van dit stukje niet uiteen k... lees meer
-
Erg vaak denk ik: te laat, had ik eerder moeten weten of had eerder bekend moeten zijn. Ik lees nu dat zittenblijven geen zin heeft. Op school dus, maar dat zal duidelijk zijn, want waar anders kan een mens gedoemd zijn tot zittenblijven? Ik zie ook nu pas dat het één woord is,... lees meer
-
Sommige dingen zijn zo lelijk dat ze juist daardoor ook iets aantrekkelijks hebben. `Dingen’ zie ik ruim, ook straten en gebouwen. Als iemand zegt dat iets niet om aan te zien is, ga ik toch even kijken, want het is door mensen gemaakt en die mensen hebben erover nagedacht, miss... lees meer
-
Vaak zit ik in de trein, maar nog nooit maakte ik mee dat de conducteur werd bedreigd of aangevallen. Afkloppen. Dikwijls vraag ik me af wat ik zou doen. Ik ben niet laf, maar me wel bewust van mijn beperkingen. Ik heb, wat dan heet, een stevig postuur, maar mis de vaardigheid... lees meer
-
Het is een woord dat ik niet graag opschrijf of uitspreek: graaicultuur. Toch al de tweede keer dat ik het doe. Een paar weken geleden op deze plek ook al. Ik lees er zelfs niet graag over. Daarom mis ik ontwikkelingen, maar ineens trekken de kranten me er weer middenin. Graaicu... lees meer
-
Er zijn dingen die je minstens één keer gedaan moet hebben, voor de zekerheid een paar keer, om te beseffen waarom alles is zoals het is. Voorbeeldje: in ons deel van Europa zijn geen grenzen meer, maar nog niet zo héél lang geleden wel. Bij sommige grenzen konden douaniers las... lees meer
-
De werking van het geheugen interesseert me dagelijks. Vandaag is het Goede Vrijdag. Misschien is het moeilijk uit te leggen waarom deze dag zo heet, maar niet wat we herdenken: de dood van Jezus. Hij stierf om drie uur aan het kruis. Tijdens mijn schooltijd werd dit gruwelijke... lees meer