Mijn bevriende buurman sport op dezelfde fitnessclub als ik. Vaak lopen we er samen naartoe. Een korte afstand, maar het is prettig die samen te delen, bijvoorbeeld om elkaar te prijzen dat we het toch maar weer gaan doen in de vroege ochtend, terwijl er ook mensen zijn die nog... lees meer
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Amanda
Afgelopen weekend logeerde ik in een hotel in Wépion, België, een soort villa, acht kamers. Op iedere kamer ligt een map met nuttige informatie over het hotel. En in de inleiding staat dat er veel bekende mensen hebben gelogeerd. De meeste namen zeiden me niets, maar eentje wel: Amanda Lear! In de jaren zeventig volgde ik haar met warme belangstelling (blinde lust!), niet alleen omdat ze in het gevolg zat van Salvador Dali. Ze zong nogal fascinerend, met een donkere stem. Sommige mensen zeiden dat ze een man was, maar de vrienden met wie ik naar Toppop leek, wisten wel beter. Amanda Lear was héél veel, maar géén man! Het was met name het lied Enigma waarvan we geen genoeg konden krijgen: Give a bit of hmm to me and I give a bit of hmm to you. Zulke liedjes worden helaas niet meer gemaakt. Jaren later zag ik in Parijs in een galerie schilderijen van Amanda Lear en een eindje verder hing er in de etalage van een boekhandel een chique affiche waarop stond dat volgende week Amanda Lear hier haar poëziebundel zou presenteren. Aan de overkant werd een futuristische flat gebouwd. Misschien was Amanda Lear wel de architect daarvan. Wéér gonsde Amanda Lear wild door me heen, net als in de jaren zeventig. En afgelopen weekend weer! Bijvoorbeeld toen ik in bad lag. Had in dit bad ook? Ik had zin om met de vrouw van de receptie over Amanda Lear te praten, maar kon alleen maar schor haar naam stamelen. Moest ik vragen hoe ze was? De vrouw zei: `En vorige week Gérard Depardieu.’ Verstoord haalde ik mijn schouders op.
Columns
-
-
In de nieuwe premier van Engeland, Liz Truss, had ik me nog niet verdiept. Ik begrijp dat Margaret Thatcher haar grote voorbeeld is, dus dacht: komt nog wel.
-
Opmerkelijk en fijn detail in het journaal gisterochtend: koningin Elizabeth kon moeiteloos een bougie in een auto vervangen. Of hiervan beelden bestaan weet ik niet, ik zou ze graag zien. Als ze iets informeels deed (paardrijden, wandeling met hondje), bleef ze toch haar konink... lees meer
-
Dat er geen treinen rijden en ook het busvervoer in de war is, kan gunstig zijn voor de vrijwilligers van KWF Kankerbestrijding. Zij gaan deze dagen met collectebussen langs de deur. O nee, juist niet met bussen. Met een QR-code. Er zijn in ieder geval meer mensen thuis dan and... lees meer
-
Waarschijnlijk laat, maar gisteren vroeg ik me af wat ik vind van mannen die hun nagels gelakt hebben. Kwam door een artikel in Trouw over een nagelstudio in Nijmegen aan de straat waar ik geboren ben, de Graafseweg. Telkens als ik die straatnaam zie, loop ik daar metee... lees meer
-
Er zijn kwesties waarover ik niet meer per se geïnformeerd hoef te worden. Voorbeeld dat nog steeds najeukt: Nick & Simon. Misschien heb ik het mis, maar ik heb de indruk dat er al zeker een dag of drie niets meer over hen wordt gemeld, terwijl daarvoor toch twee weken min o... lees meer
-
IGisteren begon er een nieuwe tijd in het jaar. Stond er niet zo bij stil tot ik in het radionieuws van acht uur de nieuwslezer tegen de verkeersberichtenman hoorde zeggen: “Alles als vanouds?” Die beaamde dat gul met de toevoeging: “Ook de files in Brabant zijn terug.”
Ja,... lees meer -
Mensen verliezen vreemde dingen. Of dingen, het zijn niet altijd dingen, op zaterdagmorgen ligt er hier in de straat een behoorlijk hoeveelheid gesneden uien. Niet verpakt, nee, los en geurig, zeker een volle kilo, wat best veel is voor gesneden uien. Door de ochtendzon is het n... lees meer
-
Een lege stiltecoupé in een trein die op tijd vertrekt, soms is het leven een cadeau. Ben op weg naar Nijmegen, uitstekende bestemming, de zon schijnt innig, hier en daar zit al een spat herfst in het licht. Ik heb een boek bij me, maar daar kom ik niet toe want ik heb mijn hand... lees meer
-
Een grappig woord vind ik `huppelen’. Ik gebruik het helaas steeds minder en heb ook de indruk dat die manier van voortbewegen steeds minder te zien is. Af en toe een kind, maar ook kinderen lijken steeds ernstiger te worden.
Er zijn ook huppelende woorden. Gisteren kwam ik... lees meer -
Altijd als ik contactloos sta te betalen, waait er lichte neerslachtigheid door me heen. Die is weer ontzettend verdwenen als ik het daglicht in loop, maar bij de betaalpalen heb ik er even last van, wat ook komt doordat ik me zelf meer vragen stel dan strikt noodzakelijk is. Bi... lees meer
-
Begrip is een mooi woord, maar kan zich in de omgang niet altijd even makkelijk gedragen. Voorbeeld: de drukke verkeersweg waaraan wordt gewerkt. Er is één baan vrij. Daar moeten auto’s van de ene kant overheen en ook auto’s van de andere kant, gedurende vijf kilometer. Wat zijn... lees meer
-
Gisteren begon de eerste Renaissanceschool van Forum voor Democratie. In Almere. Maar een paar leerlingen, gelukkig. Klein beginnen vinden ze binnen die partij geen bezwaar. Ja, het is allemaal nog zo klein dat ik nog geen zin heb me er op volle kracht in te verdiepen, hoewel ik... lees meer
-
Vaak vind ik het aangenaam geen idee te hebben wat de bedoeling van iets is. Als iemand vraagt “Wat is precies de bedoeling?” heb ik nooit zin lang na te denken over een antwoord.
In de straat waar ik woon, wordt vaak gefotografeerd en gefilmd. Meestal is het duidelijk waar... lees meer -
Zwaaien naar asielzoekers, zwaaien naar onze stamelende regering, zwaaien naar de boeren, zwaaien naar treinen die niet vertrekken, naar wie zwaaiden we gisteren? Was immers Nationale Zwaaidag. Motto: `Zwaai je mee?’
Bedoeling is dat je door te zwaaien, vooral naar willeke... lees meer