Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Boodschap

Benauwende foto, gemaakt in een Olympisch complex in Sotsji: in een toiletruimte staan twee WC-potten naast elkaar. Is geen uitzondering, begrijp ik. Natuurlijk weet ik dat er wanneer het over Sotsji gaat, andere kwesties zijn om je druk over te maken, maar dat gebeurt elders in de krant. Ik maak me trouwens niet druk over die Wc-potten, ik ga alleen na wat er toch met me aan de hand is. Vanwaar die benauwdheid? Dat mannen in bijvoorbeeld cafés naast elkaar staan te plassen, is de gewoonste zaak van de wereld. Ik blijf het wat ongemakkelijk vinden en dat heeft vooral met het zoeken naar een houding te maken. Dan heb ik het uiteraard niet over de houding die vereist is om staande te plassen. Nee, het gaat om je blik, om wat te zeggen als er per se iets gezegd moet worden. Graag pak ik er nu een aanduiding uit onze kindertijd bij: Grote Boodschap. Moet er niet aan denken een Grote Boodschap te doen naast iemand anders. Het is niet iets om je voor te schamen, iedereen moet zo nu en dan een Grote Boodschap, maar toch. Ik heb er al moeite mee als het doen van mijn Grote Boodschap te hóren is, om over het aroma maar te zwijgen. Terwijl ik deze intense gedachten noteer, vraag ik me af waarom we zo moeilijk doen. Is dit overigens een mannenprobleem? Voor zover ik weet plassen vrouwen niet naast elkaar zoals mannen dat doen, dus bijvoorbeeld in uitgaansgelegenheden. De Grote Boodschap in duo-zit? Vast niet. Zie, praten we niet over. Taboe! Hoe is het Wc-gedrag van onze koning in Sotsji? Wat doet de koningin?!

Columns

  • Was schrikken zaterdagavond toen het Journaal begon. In de aankondiging van wat aan de orde zou komen, had de presentator het over een hel. Je dacht meteen aan een brandhaard in de wereld, maar nee, ging over oudejaarsavond, de uren daarvoor en daarna: het Nationale Vuurwerk in... lees meer

  • In mijn rooms-katholieke jeugd, waarover ik geen klachten heb en waarvan ik geen blijvende problemen heb overgehouden, speelde Maria een belangrijke rol. Aan het begin van de schooldag moesten we klassikaal uit één mond `Wees gegroet Maria, vol van genade’ bidden. Wat dat `vol v... lees meer

  • Rondom mij heb ik nog niets gemerkt van de campagne die `Man, zeg er wat van’ heet. De Rijksoverheid wil mannen motiveren elkaar aan te spreken op seksueel overschrijdend gedrag. En bij dat gedrag horen ook opmerkingen die écht niet kunnen.

  • Nooit verwacht, maar ik ben een voorzichtige fietser geworden. Voor de zomer werd ik binnen één week twee keer aangereden, eerst door een scooter en daarna door een fatbike. Ik houd van intensiteit in mijn leven, maar dat vond ik wat veel. Bovendien had ik een blessure die er dr... lees meer

  • Altijd heb ik het beetje jammer gevonden dat ik geen kind meer was toen de kinderprogramma’s werden uitgezonden waarin Joost Prinsen een rol speelde, als acteur, als maker. 
    Niet dat ik heftig te klagen heb over de kindertelevisie uit mijn jonge jeugd. Maar daarvan staat me... lees meer

  • Om maar eens een open deur nog verder open te zetten: de menselijke geest zit wonderlijk in elkaar. Er gebeurt daar voortdurend van alles, vaak zonder dat je precies in de gaten hebt wát. Daarvoor gaat het allemaal veel te snel, waarnemingen, waarschuwingen, flarden herinneringe... lees meer

  • Wanneer het over uitslapen gaat, denk ik altijd: dat komt later wel. Als kind dacht ik er dan achteraan: als ik groot ben. Maar die tijd is helaas voorbij. Ik doe het bijna nooit, omdat ik veel te veel zin in van alles heb en er bovendien van alles moet gebeuren. Kan allemaal he... lees meer

  • Lijken kleine vragen, maar zijn het niet. Nu vraag ik me bijvoorbeeld af hoe vaak al in mijn leven tegen me is gezegd `Voor deze ene keer dan’ en dan was het de bedoeling dat je dankbaar en opgelucht knikte. 
    Toen ik kind was, volgens mij nog niet zo lang geleden, dacht ik... lees meer

  • Dansende politici op verkiezingsavond veroorzaken altijd een tafereel dat je even bijblijft. Soms langer dan even. 

  • Op weg naar het stemlokaal, plechtig in de ban van het feest van de democratie, vroeg ik me af wat ik van de afgelopen weken zal gaan missen. Volgens mij was de aanloop naar de verkiezingen nog nooit zo intens, nog nooit zag ik lijsttrekkers zo vaak en hoorde ik standpunten en v... lees meer

  • Wakker worden op verkiezingsdag blijft bijzonder. Ik ben een romanticus en graag in de ban van dat gedachte dat er vandaag iets gebeurt waarmee een nieuwe tijd begint. Dat is ook min of meer zo, maar niet in de mate waarin ik dat tegen beter weten in verwacht. Weet ik heus wel,... lees meer

  • Opluchting staat bij mij hoog op het lijstje van aangename sensaties. Vaak kun je die ook opzoeken. Deze dagen kijk ik bijvoorbeeld graag naar de praatprogramma’s waarin het gaat over de debatten die ik niet meer heb hoeven zien: als zwevend kiezer ben ik geland! Ik weet wat me... lees meer

  • Echt waar, ik heb me nog nóóit verveeld, ook als kind niet. Ik ben door mijn ouders opgevoed, maar natuurlijk ook beetje door mezelf, en heb me er al in het vroegst mogelijke stadium van overtuigd dat er altijd wel iets te beleven valt. Goed kijken, goed luisteren, gedachten de... lees meer

  • Iedereen die deze dagen in de politieke arena aan het woord komt, weet precies wat de Nederlander wil of niet wil. Naar hen luisterend, want dat doe ik, ga ik soms bij mezelf te rade en dan is de vraag: is dat zo? Op weg naar woensdag probeer ik op antwoorden te komen.

  • Wist niet dat de nieuwe coronavariant Frankenstein heet! 
    Ben de tel kwijtgeraakt, maar toen de uitnodiging kwam me weer te laten vaccineren, besloot ik meteen: gaan we doen. In sommige gevallen neem ik graag het zekere voor het onzekere. 
    Wel viel me op dat de prikloc... lees meer

Pagina's