In een reclamespotje vertelt een supermarktketen ons dat we niet iedere dag vlees hoeven te eten. Dan ben je dus flexitariër. Toen ik dat voor het eerst hoorde, vroeg ik me af of ik het nodig vond dat er voor alles een woord is. Ja, liever wel, maar het moet dan wel een woord zi... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Brok
Op kerstochtend zette ik de televisie aan in de hoop op kerstsamenzang. Ik heb het dan over tijdloze kersliedjes. Dan tuimel ik meteen door alle kerstdagen van mijn leven heen, wat ook een soort samenvatting van dat leven is. Ik belandde toevallig in de Nederlandse film Pietje Bell, die dus al vroeg begonnen was. Ik zag hoe een vriendje van Pietje Bell door een kogel werd geveld. Pietje buigt zich over hem heen en het vriendje doet een bekentenis die ik niet begreep omdat ik de rest van de film niet gezien had. We snapte ik dat de bekentenis van groot belang was en Pietje tot een inzicht kwam dat hem verder hielp. En toen gebeurde het: ik voelde een enorme brok in mijn keel en ook dat mijn ogen vochtig werden. Zeg maar het ultieme kerstfilmgevoel, terwijl Pietje Bell volgens mij geen kerstfilm is. Het vreemde is dat ik denk dat ik de brok in mijn keel niet had gevoeld wanneer ik het filmfragment een paar weken geleden had gezien. Het hoort bij Kerstmis. Blijkbaar is er dan een emotionele zenuw aan het werk die onbeheersbaar is. Er is zelfs een film waaraan ik alleen maar hoef te dénken om onmiddellijk snikkend naar de tissues te grijpen. Ook helemaal geen echte kerstfilm, maar ik zag hem voor het eerst op een van de kerstdagen. Het is een trage film uit 1946, met Gregory Peck. De Nederlandse titel is Jody en het hertenjong. Door het jaar heen denk ik nóóit aan die film, alleen met Kerstmis. De film werd ’s middag uitgezonden. Tegen de avond kwam er bezoek dat ik pas na een lange wandeling kon ontvangen.
Columns
-
-
Iets moeten regelen op het stadhuis, afdeling burgerzaken, en dan besluiten géén haast te hebben. Is prettig. Natuurlijk heb ik wél haast, heb ik altijd als ik daar iets te doen heb. Graag zou ik dat veranderen, maar ik krijg mijn leven niet zo georganiseerd dat dat lukt, terwij... lees meer
-
Het mag natuurlijk niet, maar mij amuseert toch een beetje dat het eindexamen Frans is uitgelekt. Ik bedoel, zoiets moet voorkomen kunnen worden, maar als ik het goed begrijp is het een fluitje van een cent. Het begint met een deur die toevallig openstaat. Zo gaat het trouwens a... lees meer
-
Vandaag wordt in de Tweede Kamer gepraat over muziek in cafés. Die is vaak te hard. Ben blij met dit openbare gesprek. Mijn leven zit zo in elkaar dat ik dikwijls in een café ben. Niet om de bloemetjes buiten te zetten, hoewel die dynamiek me zeer kan bevallen, maar vanwege, wat... lees meer
-
Vroege stille ochtenden zijn me dierbaar. Mijmermomenten waarin ik graag verdwaal, terwijl ik door de buurt loop en nauwelijks mensen zie. Nu dringt zich ineens een verandering op. Komt door iets kleins wat niet klein is. Op het trottoir naast het fietsbed ligt een roze pelikaa... lees meer
-
Gek dat ik geen idee had hoe duur een kip is. Een prima levend wezen, meestal gezellig in de omgang, een grappig geluid voortbrengend, in staat tot de productie van een voedzaam en lekker levensmiddel en ze laat voor de liefhebber ook nog een smakelijke erfenis na. Het is nogal... lees meer
-
Zonder dat ik erop uit was, kwam me een eindexamenopgave van deze week onder ogen. Wiskunde A. Die ging over voetbalplaatjes. Paar jaar geleden kreeg je die bij Albert Heijn als je voor tien euro aan levensmiddelen kocht. Ik herinner me nog levendig de jongetjes die verwilderd v... lees meer
-
Vaak denk ik dat ik een heleboel niet kan inhalen. Dat heeft niets met mijn leeftijd te maken, maar met mijn instelling. Met keuzes die ik maak. Of met keuzes die me overkomen, want zo is het natuurlijk ook wel weer: soms is het net of een keuze voor mij kiest en niet andersom.... lees meer
-
Veel uit mijn leven herinner ik me nadat ik éérst de muziek hoorde die die herinneringen oproept. Soms hoef ik alleen maar over die muziek te lezen en ben ik meteen twaalf of twintig of zie ik mezelf nogal stamelend dansen op mijn dertigste verjaardag. Vaak weet ik ook wat ik da... lees meer
-
We gingen goed om met onze teleurstelling zaterdagavond. Toch best hoog, ons liedje. Bijna hoger dan we ons kunnen herinneren. Bij mij is het blijven hangen. Ik neurie soms een fragment. Dan heb ik het lied dus voorlopig voorgoed cadeau gekregen. Ik hoorde of las een deskundige... lees meer
-
Dat ik er koorts van heb gekregen, kan ik nog niet zeggen. Ook jagen er geen kriebels door me heen. Songfestivalkriebels dus. Wel werd ik gisterochtend wakker terwijl het liedje weer door mijn hoofd zong. Ons liedje, zoals dat meteen heet. Ik hoorde het dinsdagavond voor het eer... lees meer
-
Cor zou dit heel mooi hebben gevonden.’ Aldus misdaadverslaggever Peter R. de Vries. Cor is misdadiger Cor van Hout die de ontvoering van Heineken bedacht en leidde, samen met Holleeder. Hij werd in 2003 vermoord. En `dit’ is de nieuwe verfilming van de ontvoering, waarvoor nu m... lees meer
-
Natuurlijk vind ik het de normaalste zaak van de wereld als ik getuige ben van borstvoeding. Of ik eermee opgegroeid ben, weet ik eerlijk gezegd niet meer. Ja, wel zelf, als zuigeling, maar dat bedoel ik nu niet. Het zijn mooie momenten van een heldere eenvoud. Toch voel ik alti... lees meer
-
In een gebouw in Arnhem staat een kluis met daarin de eindexamenvragen, gemaakt door leraren die niet met hun naam in de krant willen, zo geheim is hun werk. Als ik het goed begrijp, gaat die kluis vandaag open. Dit jaar heb ik voor het eerst geen last van nare examendromen. Dus... lees meer
-
Over lichamelijke klachten praat ik niet graag, zeker niet wanneer ik daardoor iets niet kan. Ik heb het speciaal over rugklachten. Heb ik soms, nooit permanent. Mensen met wie dat wel het geval is, benijd ik niet. Ik lees dat een wervelkolomchirurg die werkzaam is in onder meer... lees meer