Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Dagjesmensen

Toen prins Friso maandag was overleden, volgde er veel overbodige verslaggeving. In radio- en televisieprogramma’s werd er bijvoorbeeld overgeschakeld naar iemand die voor een paleishek stond. Voor het hek was niets te zien erachter ook niet, er was alleen een man met een microfoon. En er brandde de vraag in Hilversum of er nog nieuws was. Was er niet. Dat was dus het nieuws: dat het er niet was. Wat voor nieuws zou er ook zijn? Ik geloof dat er ook werd gevraagd hoe de sfeer was, want dat willen ze altijd weten. De sfeer! Alsof iemand iets met die informatie kan. Ik hoorde en las dat er kritiek kwam op deze loze gang van zaken. Eindelijk, verzuchtte ik. Gisterochtend zet ik om zeven uur de radio aan en hoor meteen het opgefokte muizenstemmetje van presentatrice Lara Rensen: `Waar stá je, Ewoud?’ En ja hoor, deze Ewoud staat voor het hek van de begraafplaats in Lage Vuursche. Kijk, dat een groot deel van de aanhang van de koninklijke familie zich hysterisch gedraagt, is blijkbaar nooit tegen te houden. Gisteren moesten er dranghekken geplaatst worden, want er werden veel dagjesmensen verwacht. Je wordt echt door plaatsvervangende schaamte bevangen. Dagjesmensen. Maar dat de serieuze media volstrekt ontremd mee blijven doen! Lara Rensen vraagt Ewoud wat hij ziet. Ewoud geeft antwoord, want ja, je moet wat. Ewoud ziet een vrachtwagen waaruit witte bloemen worden gehaald. Voordat Lara Rensen kan informeren waarop dat wijst, trekt Ewoud al  een conclusie: `Blijkbaar heeft de familie witte bloemen besteld.’  

Columns

  • Het blijft altijd verbazingwekkend: mensen die de stad benaderen als een jungle. Enorme bergschoenen aan, kleren met een stuk of twintig opbergmogelijkheden en natuurlijk een angstaanjagende rugzak. Zaterdagochtend lopen er twee voor me, vrouwen, net middelbaar, praktische kapsels, nogal breed –... lees meer

  • Toen ik gisterochtend de televisie aanzette, kwam Hero Brinkman in beeld. Ik zag niet meteen dat hij het was. Misschien omdat ik hem uit mijn hoofd had gezet. Het kwam onder zijn nek te staan: Hero Brinkman, ex-politicus. Hij vertelde iets waarvan ik weinig begreep, wat ik verder niet erg vond. H... lees meer

  • Sommige straatmuzikanten kúnnen het. Hier in de buurt zit vaak een man ineengedoken op een krukje virtuoos te spelen op een snaarinstrument dat op een luit lijkt, maar ook wat van een gitaar heeft. Geen idee waar de man vandaan komt, niet uit Nederland in elk geval. Hij zingt niet. Waarschijnlijk... lees meer

  • Zelden kom ik nog in situaties terecht waar zich samenzang voordoet. Nog niet zo lang geleden waren er nog weleens feestjes waar iedereen ver na middernacht enthousiast met de muziek meezong, maar dat gebeurt nauwelijks meer. Ik weet nog niet of ik dat betreur. In de eerste fase van mijn leven wa... lees meer

  • Van alles waartegen ik me verzet, kan ik me tegen onredelijkheid het krachtigst verzetten. Maar omdat het om onredelijkheid gaat, is dat verzet het meest zinloos. Met onredelijkheid kun je immers niets. Vrijdagavond las ik in de NRC een interview met Bert Meerstadt, topman van de Nederlandse Spoo... lees meer

  • Mensen onderbreken is haast nooit goed. Denk aan de mop! Vertellen is een kunst, een mop vertellen helemaal. Mijn relatie met de mop is broos. Kan er helaas alleen naar luisteren als die goed wordt verteld. Er zijn maar weinig mensen die dat kunnen. Als ik mijn omgeving ruim zie misschien twee of... lees meer

Pagina's