Afgelopen dagen las ik veel te veel over Prinsjesdag. Waarom ik het veel te veel vind is omdat het op die dag nergens meer over gaat. Ben eerlijk gezegd vergeten wanneer er voor het laatst iets werd gezegd waarvan we opkeken of wat te maken had met een beleid waarvan je het gevo... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Heimwee
Vreemd dat je van sommige mensen denkt dat ze al een tijdje dood zijn. Had ik toen ik eergisteren hoorde dat Michel van der Plas was overleden. Wie kent hem nog, wie denkt nog weleens aan hem? Toevallig lag er een door hem geschreven boek op mijn bureau: `Daarom, mijnheer, noem ik mij katholiek’, een biografie over Anton van Duinkerken. Wie kent Van Duinkerken nog? Deze biografie lees ik omdat het me nuttig leek weer eens rond te dwalen door het katholieke Nijmegen van mijn jeugd. Dat boek mag er ook best zijn, degelijk, informatief, vaak meeslepend. Ja, we moeten onthouden dat Michel van der Plas goed kon schrijven. In de stukjes die na zijn dood verschenen, wordt bijvoorbeeld zijn werk genoemd voor het radioprogramma Cursief, eind zestig, begin zeventig. Erg geestig vond ik dat toen. Ik weet dat ik het terug kan luisteren, maar dat doe ik niet omdat ik bang ben teleurgesteld te worden – van sommige herinneringen moet je afblijven. En Tearoom Tango dat Wim Sonneveld zong. Dat is me nogal wat. Weer vraag ik me af: wie weet wie het maakte? Ik kan heimwee voelen naar dit soort perfect geschreven, soepele en verhalende liedjes. En de sketch Frater Venantius natuurlijk, ook voor Sonneveld, maar die was niet aan mij besteed. Mijn ouders schaterden, maar ik vond het iets te kinderachtig, terwijl ik zelf kind was. Geef mij maar de stalmeester van Hare Majesteit. Luisterde ik laatst nog eens naar. Goed, het defilé bestaat niet meer, maar verder lijkt me niet zo veel veranderd in onze omgang met de monarchie.
Columns
-
-
In mijn kindertijd waren, geloof ik, alle plaatjes die je kon sparen voetbalplaatjes, beroemde clubs, cartoonachtige tekeningen van befaamde spelers. De plaatjes van de clubs kreeg je bij kauwgum, vieze kauwgum, je kauwde je wezenloos. Die plaatjes veroorzaakten spanning: welke... lees meer
-
Er zijn nogal wat zinnen en zinnetjes waartegen ik metéén verzet voel. Opmerkelijk is dat het aan mensen te zien is, meestal aan de mondhoeken, wanneer ze op het punt staan zo’n zin of zinnetje uit te spreken. Verzet begin zacht in me te grommen.
Ik noem een simpel voorbeel... lees meer -
Mijn bevriende buurman sport op dezelfde fitnessclub als ik. Vaak lopen we er samen naartoe. Een korte afstand, maar het is prettig die samen te delen, bijvoorbeeld om elkaar te prijzen dat we het toch maar weer gaan doen in de vroege ochtend, terwijl er ook mensen zijn die nog... lees meer
-
In de nieuwe premier van Engeland, Liz Truss, had ik me nog niet verdiept. Ik begrijp dat Margaret Thatcher haar grote voorbeeld is, dus dacht: komt nog wel.
-
Opmerkelijk en fijn detail in het journaal gisterochtend: koningin Elizabeth kon moeiteloos een bougie in een auto vervangen. Of hiervan beelden bestaan weet ik niet, ik zou ze graag zien. Als ze iets informeels deed (paardrijden, wandeling met hondje), bleef ze toch haar konink... lees meer
-
Dat er geen treinen rijden en ook het busvervoer in de war is, kan gunstig zijn voor de vrijwilligers van KWF Kankerbestrijding. Zij gaan deze dagen met collectebussen langs de deur. O nee, juist niet met bussen. Met een QR-code. Er zijn in ieder geval meer mensen thuis dan and... lees meer
-
Waarschijnlijk laat, maar gisteren vroeg ik me af wat ik vind van mannen die hun nagels gelakt hebben. Kwam door een artikel in Trouw over een nagelstudio in Nijmegen aan de straat waar ik geboren ben, de Graafseweg. Telkens als ik die straatnaam zie, loop ik daar metee... lees meer
-
Er zijn kwesties waarover ik niet meer per se geïnformeerd hoef te worden. Voorbeeld dat nog steeds najeukt: Nick & Simon. Misschien heb ik het mis, maar ik heb de indruk dat er al zeker een dag of drie niets meer over hen wordt gemeld, terwijl daarvoor toch twee weken min o... lees meer
-
IGisteren begon er een nieuwe tijd in het jaar. Stond er niet zo bij stil tot ik in het radionieuws van acht uur de nieuwslezer tegen de verkeersberichtenman hoorde zeggen: “Alles als vanouds?” Die beaamde dat gul met de toevoeging: “Ook de files in Brabant zijn terug.”
Ja,... lees meer -
Mensen verliezen vreemde dingen. Of dingen, het zijn niet altijd dingen, op zaterdagmorgen ligt er hier in de straat een behoorlijk hoeveelheid gesneden uien. Niet verpakt, nee, los en geurig, zeker een volle kilo, wat best veel is voor gesneden uien. Door de ochtendzon is het n... lees meer
-
Een lege stiltecoupé in een trein die op tijd vertrekt, soms is het leven een cadeau. Ben op weg naar Nijmegen, uitstekende bestemming, de zon schijnt innig, hier en daar zit al een spat herfst in het licht. Ik heb een boek bij me, maar daar kom ik niet toe want ik heb mijn hand... lees meer
-
Een grappig woord vind ik `huppelen’. Ik gebruik het helaas steeds minder en heb ook de indruk dat die manier van voortbewegen steeds minder te zien is. Af en toe een kind, maar ook kinderen lijken steeds ernstiger te worden.
Er zijn ook huppelende woorden. Gisteren kwam ik... lees meer -
Altijd als ik contactloos sta te betalen, waait er lichte neerslachtigheid door me heen. Die is weer ontzettend verdwenen als ik het daglicht in loop, maar bij de betaalpalen heb ik er even last van, wat ook komt doordat ik me zelf meer vragen stel dan strikt noodzakelijk is. Bi... lees meer
-
Begrip is een mooi woord, maar kan zich in de omgang niet altijd even makkelijk gedragen. Voorbeeld: de drukke verkeersweg waaraan wordt gewerkt. Er is één baan vrij. Daar moeten auto’s van de ene kant overheen en ook auto’s van de andere kant, gedurende vijf kilometer. Wat zijn... lees meer