Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Hoedje

Instappen. Zo heet het, geloof ik, als je een ontwikkeling niet wilt missen en je er dus mee verbindt. Ik ben vaak niet ingestapt, meestal omdat ik op dat moment iets anders aan mijn hoofd had. Dan doet zich meteen een achterstand voor die ik niet kan inhalen. Ik twitter bijvoorbeeld niet. Ik kán het wel, maar kom er niet toe. Als ik er nu nog aan begin, voel ik me een enorme spuit elf. Facebook gemist. Paar keer per dag wordt me gevraagd of ik me aan iemand of iets wil linken. Doe ik niet. Omdat ik niet ben ingestapt en daarom niet op de hoogte ben van het mechanisme, om het zo maar eens te noemen. Ik voel dat ik een instapstandpunt moet innemen ten aanzien van het 3D-printen. Gaat ontzettend belangrijk worden. Ik heb de apparatuur nog niet gezien en weet niet eens of die al te koop is bij de Hema. Zie je, soms manifesteert zich haast automatisch een soort instapverzet. Ik vroeg me af wat ik graag wil 3D-printen. Je kunt niet in het wilde weg aan de gang gaan. Sommige mensen zijn daar heel duidelijk in. Ik zag een foto van VVD-Kamerlid Anne-Wil Lucas die een hoedje had laten 3D-printen. Een hoedje voor Prinsjesdag – volgende week alweer!! Hoedjes voor Prinsjesdag bestudeer ik altijd aandachtig. Ze laten subtiel zien hoe het met ons gaat. Het hoedje voor mevrouw Lucas lijkt bij vluchtige beschouwing op een stuk autoband. Als hoedje functioneert het matig, het bedekt immers niets, het is meer een accent. Maar ja, misschien kan de 3D-printer nog niet meer aan dan dat. Ik wacht nog héél even met instappen.

 

Columns

  • Soms kan een herinnering tegen je aan spatten. Je bent er niet op voorbereid en ineens is die er. Stel dat V&D inderdaad verdwijnt, wat vind ik daar dan van? Dat zat ik me af te vragen, niet krachtig, maar nogal vaag, want de afgelopen twintig jaar kwam ik er zelden. Niet da... lees meer

  • Zaterdagmiddag was ik op een feestelijke bijeenkomst: het 41-jarig bestaan van De Poezenkrant werd gevierd. Dat is een onregelmatig verschijnend tijdschrift waarin berichten over poezen worden gepubliceerd. Geen tips over verzorging en andere nuttige weetjes, nee, uitsluitend kl... lees meer

  • Wat me altijd enorm verbaast is dat al dat getwitter zo serieus genomen wordt. Bij bijna ieder nieuwsbericht wordt meteen gemeld wat de twitteraars ervan vinden. Allemaal van die dunne oprispinkjes waaraan niemand iets heeft. Ik kom erop omdat ik lees wat het twitterlegioen vind... lees meer

  • Misschien een keer in Frankrijk, op Zwarte Zaterdag, ik weet het niet meer, maar volgens mij stond ik nog nooit eerder vier uur lang in een file. Maandag wel. Ik reed door de provincie Noord-Holland. Was niet de enige. Ook een vrachtwagen die oud ijzer vervoerde. Die viel om. Da... lees meer

  • Als een paar dagen zijn drie mannen de kelder van een buurhuis aan het verbouwen. Een paar deuren verder, maar vaak is het net alsof mijn kelder wordt behandeld. Ze zijn vooral met beton in de weer, geloof ik, want in de naam van het verantwoordelijk bedrijf komt in grote letter... lees meer

  • Een fanatiek vleeseter ben ik niet. Hooguit twee keer per week. Verder vis of vegetarisch. Bevalt prima. Als ik vlees koop, graag bij een slager die zich groen noemt, denk ik dan ook niet aan `de mondiale vleescrisis die de aarde bedreigt’. Die crisis wordt door milieupessimiste... lees meer

  • Misschien mag je het niet zeggen, maar ik doe het toch: uiteindelijk is het een beetje zielige kwestie, de gebeurtenis in de studio van het journaal donderdagavond. Ik kwam pas tegen middernacht thuis en enerzijds vond ik dat jammer, want het was wel iets geweest om van het begi... lees meer

  • Het nieuws uit de grote wereld is meestal zeer verontrustend. Je wilt het liever niet weten, maar dat kan niet, want je doet ook je best wereldburger te zijn, wat wonend in Nederland een heel karwei is. Als het nieuws uit de grote wereld je even sprakeloos heeft gemaakt, kan typ... lees meer

  • Waarom zou de SGP de enige partij zijn die tegen een verplichte rekentoets is? Staatssecretaris Dekker wil die invoeren bij het eindexamen. Het onderwijs is tegen. De SGP ook. De rest van de Tweede Kamer niet. Misschien is het helemaal niet interessant te weten waarom de SGP de... lees meer

  • Een piano op het station – het blijft een topvoorziening. In Nijmegen mis ik maandagavond de trein. Ik probeer me dat niet te verwijten en heb bovendien tijd voor de piano. Niet om die te bespelen, maar om ernaar te luisteren. Een man speelt Für Elise. Ik ken het door en door, m... lees meer

  • Een vriend van me en ik verdiepen ons graag in verdwenen amusement. Zo zijn wij sterk op de hoogte van het repertoire van  het Nederlands duo De Wama’s. Wie kent hen nog? Hun beroemdste lied was `A ha, dat is Marie’, met deze regel: `In haar navel zit een steen. Die is wel vals,... lees meer

  • Tijdens het natafelen ging het gisteren ineens over het televisieprogramma De Slimste Mens. Of ik dat gezien heb? Ja, heb ik. Dat is het type programma waar ik soms naar kijk, het liefst in gezelschap, want ik heb de hinderlijke gewoonte hardop mee te doen en dan wil ik graag da... lees meer

  • Vorige week zag ik de heer Brinkman in het ochtendprogramma Vandaag de Dag (`met Roos en Leonie’), Elco Brinkman, Eerste Kamerlid voor het CDA. Hij zat daar met het oog op de Provinciale Statenverkiezingen in maart, verkiezingen die steevast `niet zo belangrijk’ worden genoemd,... lees meer

  • Van sommige problemen ben ik me maar vaag bewust. Bijvoorbeeld van de onrust die er leeft in de wereld van de denksporters. Toen ik kind was, maakte het woord `denksport’ grote indruk op me. In de vriendenkring van mijn ouders bevond zich een befaamd schaker, een wat stille man... lees meer

  • Het moet een gat in de markt zijn: een kalender waarop de dagen te zien zijn die speciaal zijn. Nu is iedere dag speciaal, voor wie wil, maar ik bedoel dus een dag als gisteren: toen was het Internationale Knuffeldag. Wist ik niet. En nu ik dit noteer, ben ik, geloof ik, blij da... lees meer

Pagina's