Telkens als ik zeg dat we `toen pas’ televisie hadden, denk ik dat ik dat moet toelichten. Hoezo toen pas televisie? 1962! Terwijl ik dit opschrijf, voel ik me iemand uit een tijdperk dat ontzettend ver weg is, onzin natuurlijk, want niets is lang geleden in ons korte leven.
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Kanga
Een stuk gezonde spanning. Dát voelt de burgemeester van De Rijp die dadelijk de koninklijke familie ontvangt. Ik zag haar gisterochtend op televisie, een zonnige vrouw die geen problemen heeft met een stuk gezonde spanning. Zelf houd ik ook wel van die spanning. Daar krijg je energie van. Het is ook spanning die je scherp houdt. Hoe het met Amstelveen zit, weet ik niet, maar voor De Rijp was het duidelijk de belangrijkste dag van het jaar. Ik ken De Rijp. Mooie plek, ook zeer het Nederland van vroeger. En dat laatste is belangrijk op Koningsdag. In De Rijp kondigt een ouderwetse dorpsomroeper, gehesen in een zwarte pieten-pak, de koninklijke bus aan. Ook hem zag ik gisterochtend op televisie. Met een landelijk accent gaf hij te kennen dat het niet niks was wat hij daar staat te doen. Geloof ik met genoegen. Onze koning wil het liefst modern functioneren. Dat gaf hij al herhaaldelijk te kennen. Vandaag zal waarschijnlijk de laatste Koningsdag zijn die lijkt op Koninginnedag. Ik ben benieuwd of dat lukt. Ja, op de Koningsspelen gisteren begon stak de nieuwe tijd feestelijk de kop op: `Doe de kanga, doe de kanga, doe mij maar lekker na, en we shaken er op los, ja we shaken er op los.’ Op de radio hoorde ik kritiek op de Koningsspelen. De verplichte Oranjegekte zou lijken op de persoonsverheerlijking van de Noord-Koreaanse leider. Kom op, denk ik dan. Waarschijnlijk gaan we naar een tussenweg zoeken. Waarom niet het defilé van vroeger in een nieuw jasje? Als we maar dat fijne stuk gezonde spanning voelen.
Columns
-
-
Als je dom bent, weet je dat dan van jezelf? Misschien is het belangrijk eerst vast te stellen wat dom is. Breed begrip. We gaan er intuïtief mee om, kan waarschijnlijk niet anders. We koppelen het aan mensen, niet andersom: ik bedoel, wet definiëren niet wat dom is en zeggen ve... lees meer
-
De lente gedraagt zich wat stamelend, Op volle kracht, terughoudend, soms weer even weg, geen peil op te trekken. Misschien komt het door de toestanden in de wereld en natuurlijk ook de staat van ons land, misschien heeft de lente er niet echt zin in.
-
Op het grote plein hier in de buurt gebeurt van alles. Op een hoek staat een niet al te grote kerk, er is een speelplaatsje voor jonge kinderen, er is een oud gebouwtje waar koffie en frisdranken te koop zijn, op zaterdag en maandag is er markt en op een andere hoek een terras d... lees meer
-
We zitten over de helft van De Week van het Geld. Die is vooral voor scholieren bedoeld, maar zo’n week heeft natuurlijk een uitstraling op ons allemaal, zeker voor wie met scholieren te maken heeft. Met welke vragen komen ze thuis?
-
In een van de interviews met de pas benoemde Denker der Nederlanden, David van Reybrouck, zegt hij dat we niet zo bang moeten zijn dat de Russen ineens oprukken in Europa. Hij wijst naar Oekraïne. Rusland doet er al behoorlijk lang over dat land te bemachtigen, en heeft daarbij... lees meer
-
In Hilversum vond zaterdag het My First Smartphone-festival plaats. Had ook Mijn Eerste Smartphone-festival kunnen heten, maar in het Engels klinkt het gewichtiger.
-
Gelukkig wordt me niet vaak gevraagd of ik voor of tegen het koningshuis ben. Niet dat ik die vraag vrees, maar ik vind het geen interessante kwestie, waarmee ik niet zeg dat de monarchie geen interessante kwestie is.
-
Als ik in Hilversum ben om in een radioprogramma mijn zegje te doen, zie ik bijna altijd presentator Astrid Kersseboom, in een gang, zittend op een bureau, en ook bijna altijd, en daarom meld ik dit, schaterend, niet in haar eentje, nee, met collega’s om haar heen die ook plezie... lees meer
-
Bevriende buurman zegt dat hij naar het tuincentrum gaat. Of ik zin heb mee te gaan. Neem aan dat hij een grapje maakt. Van tuincentra word ik bedroefd. Dat weet hij ook wel. Of mijn humeur raakt zo van slag dat het me een halve dag kost dat te corrigeren.
-
Fascinerende van woorden is dat er bijna iedere dag een bij komt dat je nog niet kende. Soms lees of hoor je meteen wat het betekent, maar liever weet ik dat dan nog niet. Kan ik er nog even over nadenken en naar gissen.
-
Eind 1963, misschien iets later, kreeg ik van een aardige tante twee affiches cadeau. Net 11 was ik. Affiches is een groot woord: het waren uitvouwbare middenpagina’s uit de Libelle, foto’s van Anneke Grönloh en Rob de Nijs.
“Voor op je kamer,” zei de tante. -
De straat hier is bijna vier jaar autovrij, nu de gewoonste zaak van de wereld, ik sta er zelden bij stil, kan me niet eens meer voorstellen dat er auto’s voorbij het huis raasden.
Op maandag en donderdag kan het even door me heen schieten als ik de vuilniszak op de hoek va... lees meer -
Steeds beter leer ik om te gaan met vriendelijke mensen die me iets proberen op te dringen, vaak een goed doel, terwijl ik al veel aan goede doelen doe, ook soms een handige voorziening waarmee ik digitaal sterker sta. Enzovoort. Altijd onverwachte vragen.
Zaterdag kwam di... lees meer -
Geweldige foto´s. Onze Mark Rutte en president Trump voor de open haard van het Witte Huis. En maar lachen! Heb ze uitgeknipt, niet alleen omdat ze prima voor mijn humeur zijn, ik moet ook aan slappe spreekwoorden en gezegden denken, zoals een dag niet gelachen is een dag niet... lees meer