Sommige straatmuzikanten kúnnen het. Hier in de buurt zit vaak een man ineengedoken op een krukje virtuoos te spelen op een snaarinstrument dat op een luit lijkt, maar ook wat van een gitaar heeft. Geen idee waar de man vandaan komt, niet uit Nederland in elk geval. Hij zingt niet. Waarschijnlijk... lees meer
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Leeftijd
Regelmatig zit ik in een taxi, maar zelden tref ik een vrouw als chauffeur. Toch weet ik dat ze er zijn. Gisteren had ik er een, een vrolijke. Openingszin: `Ja, kom maar gezellig naast me zitten.’ Soms is waakzaamheid dan geboden, maar nu niet. Haar woorden zijn goed voor mijn humeur. Ze hoort bij de lentezon. Dat zeg ik niet, ik denk het alleen, maar het lijkt alsof ze in die gedachten kan kijken, want ze begint over haar moeder in Brabant met wie ze zojuist belde, en die zei dat het daar met bakken uit de hemel kwam. Bij ons is dat dus niet zo, integendeel. Ik heb voor het eerst het gevoel dat ik vaag zicht heb op de zomer. `We hebben geluk,’ zegt mijn chauffeur. Ze spreekt het woord `geluk’ gul uit. Je krijgt er nog meer zin in de dag van. Nadat ze nogal geestig medegebruikers heeft becommentarieerd, stelt ze een vraag die ik niet verwacht: `Zijn we van dezelfde leeftijd?’ Ik moet even over het antwoord nadenken, want wil nu geen fout maken. Geen idee trouwens waarom ze het vraagt, maar ik heb er ook geen last van – daarvoor zit ik veel te gezellig naast haar. Ik denk dat ik ongeveer twee keer zo oud ben: `Ik ben al 61.’ Ze zegt dat ze dacht dat we even oud waren: `Ik ben 50.’ Het klinkt snel als geslijm, maar toch zeg ik dat ik me dat nauwelijks kan voorstellen. Ze lacht, een mooie, heldere lach. Dan zegt ze, nu op een geheimzinnige toon: `Laten we maar zeggen dat we weer geluk hebben.’ Weer krijgt `geluk’ een gulle klank. Daarom begon ze er natuurlijk over: om het nog een keer over geluk te hebben.
Columns
-
-
Zelden kom ik nog in situaties terecht waar zich samenzang voordoet. Nog niet zo lang geleden waren er nog weleens feestjes waar iedereen ver na middernacht enthousiast met de muziek meezong, maar dat gebeurt nauwelijks meer. Ik weet nog niet of ik dat betreur. In de eerste fase van mijn leven wa... lees meer
-
Van alles waartegen ik me verzet, kan ik me tegen onredelijkheid het krachtigst verzetten. Maar omdat het om onredelijkheid gaat, is dat verzet het meest zinloos. Met onredelijkheid kun je immers niets. Vrijdagavond las ik in de NRC een interview met Bert Meerstadt, topman van de Nederlandse Spoo... lees meer
-
Mensen onderbreken is haast nooit goed. Denk aan de mop! Vertellen is een kunst, een mop vertellen helemaal. Mijn relatie met de mop is broos. Kan er helaas alleen naar luisteren als die goed wordt verteld. Er zijn maar weinig mensen die dat kunnen. Als ik mijn omgeving ruim zie misschien twee of... lees meer