Kun je genoeg krijgen van ergens genoeg van krijgen. Die vraag lijkt ingewikkelder dan die is. Voorbeeldje: wie zich in Nederland per fiets of lopend verplaatst, wordt vaker nat dan niet nat, zéker nu het najaar op stoom aan het komen is. Is altijd storend. Laat ik het zo maar s... lees meer
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Lichtje
Volgende week is er op televisie een spotje te zien van de PKN, de Protestante Kerk in Nederland, een organisatie die ik niet kende, maar waarvan me het bestaan me niet verbaast. Daarin roept de fractieleider van het CDA, Sybrand Buma, ons op om met Kerstmis naar de kerk te gaan. De heer Buma zit aan een feestelijk gedekte tafel met jonge mensen, het is het einde van de maaltijd en dan zegt hij het dus: met Kerstmis naar de kerk. Veel mensen doen dat ook. Nu misschien nog wel meer omdat de heer Buma het zegt. De regisseur van het spotje had ergens een kerststalletje geplaatst en de heer Buma gevraagd of hij daar geen bezwaar tegen had, want het is een rooms-katholieke decoratie. De heer Buma die zoals hij het zelf zegt `actief lid’ is van de protestante kerk, vond het geen probleem. Ik wist het niet van die kerststal. Dat het een rooms-katholiek ding is. Ik heb al ik weet niet hoe lang geen stal meer in mijn huis in de kersttijd, maar dat komt waarschijnlijk omdat ik die van mijn vader niet kan overtreffen. Hij was geen handige man, integendeel, maar hij maakte een fantastische kerststal. Terwijl mijn moeder de kerstboom optuigde, was hij met zijn kleine meesterwerk bezig. Ik zie het soort papier nooit meer, maar hij kocht ieder jaar rotspapier. Voor de achtergrond. Rotsen dus. Niet alleen voor de achtergrond, schiet me nu te binnen. Nee, de stal bevond zich in die rotsen. En in de rotsen bracht hij ook een lichtje aan. Achter rood crêpepapier. Daaronder stond het kribje. Wat is dit een vólle herinnering.
Columns
-
-
Instappen. Zo heet het, geloof ik, als je een ontwikkeling niet wilt missen en je er dus mee verbindt. Ik ben vaak niet ingestapt, meestal omdat ik op dat moment iets anders aan mijn hoofd had. Dan doet zich meteen een achterstand voor die ik niet kan inhalen. Ik twitter bijvoor... lees meer
-
Een woord dat ik met tegenzin hoor is `prijzenoorlog’. Daarvoor is een oorlog te ernstig. Toen lang geleden een befaamd voetbaltrainer zei dat voetbal oorlog was, werd die uitspraak meteen legendarisch gevonden, in positieve zin. Dat vond ik niet. Ik zeg heus niet dat voetbal `m... lees meer
-
Op sommige dagen lijkt de wereld kleiner en voller. Ik heb het niet over de grote wijde wereld, maar de wereld van je buurt, van de straten die bij je dagelijks leven horen. Mensen lopen bijvoorbeeld in de weg. Dat doen ze niet, jij vindt dat. Ook in de winkels is iets aan de ha... lees meer
-
Sommige woorden die me typisch Nederlands lijken, zijn ook zo treurig: bonnetjesaffaire. Er moet weer ergens een burgemeester weg, vanwege een bonnetjesaffaire. Uitsmijter, fles champagne en dan `Mag ik alstublieft een bonnetje, ober?’. De man die mij financieel op orde houdt, e... lees meer
-
Aan enquêtes doe ik bijna nooit mee. Terwijl ik dit noteer, denk ik meteen `oprecht zijn, Verbogt’. Oké, mij wordt zelden iets gevraagd. De enquêtes die ik onder ogen krijg, boeien me nauwelijks. Soms krijg je er een potloodje bij. Daarmee kun je vakjes zwart maken, Met potloodj... lees meer
-
De voorzitter van de PvdA, Hans Spekman, doet altijd zo gewóón dat je er onrustig van wordt. Je vraagt je bijvoorbeeld af of je zelf wel gewoon genoeg doet. Ik trap een open deur in als ik zeg dat hij in zijn doorgeslagen behoefte alsjeblieft ontzettend gewoon te doen, een vreem... lees meer
-
De R is in de maand gesprongen. In mijn kindertijd was dat de R van leveRtRaan. Nu zijn het de pepeRnoten die hier en daar al in de schappen van de supermarkt te zien zijn. Ook barstte het cultuRele seizoen overal in het land los. En ook ik mocht ergens mijn zegje komen doen. Me... lees meer
-
Als ik in de rij in de supermarkt bijna de kassa heb bereikt, vraagt een vrouw me of ze voor me mag. Ze heeft alleen een flesje water en een banaan. Het loopt tegen het middaguur. Haar lunch, denk ik. Ze glimlacht zomers als ik zeg dat ik daar geen bezwaar tegen heb. Achter me... lees meer
-
Of het iets uithaalt, weet ik niet, maar ik vind de Liegbeestverkiezing wel een goed idee. Het is een initiatief van Wakker Dier dat zich tegen leugenachtige reclames verzet. Dus tegen de suggestie dat een dier een fantastisch leven heeft gehad voordat het op een schap van de su... lees meer
-
Afgelopen weekend logeerde ik in een hotel in Wépion, België, een soort villa, acht kamers. Op iedere kamer ligt een map met nuttige informatie over het hotel. En in de inleiding staat dat er veel bekende mensen hebben gelogeerd. De meeste namen zeiden me niets, maar eentje wel:... lees meer
-
Hoe het zit met de besluitvorming bij Rijkswaterstaat weten we natuurlijk niet. Ik heb het over snelwegen in het donker. Er komen er weer een paar bij. Het was me al opgevallen, maar het kwam niet in me op dat het met bezuinigingen te maken heeft. Is slordig van me, het zegt ook... lees meer
-
Kan best zijn dat ik weer niet goed heb opgelet, maar het verschijnsel kende ik niet. Ik kwam het tegen in België waar ik de afgelopen dagen was. In het Waalse gedeelte. Ik praat er niet makkelijk over, moet even ergens doorheen, maar het kan niet anders, al zeg ik er meteen bij... lees meer
-
Nog steeds zeg ik liever fitnessclub dan sportclub. Misschien omdat fitness lichter klinkt. Ik probeer twee keer in de week te gaan, liefst drie keer, omdat ik denk dat het moet, al weet ik niet van wie. De machtsverhouding tussen mijn coach en mij kan me monter stemmen. Iedere... lees meer
-
Aan Eindhoven denk ik niet vaak en ook niet graag. Ik overdrijf, maar zelfs de náám van de stad bedrukt me. Eindhoven. Nu lees ik een bericht over een supermarkt in die stad. En eerlijk gezegd, als ik niet graag aan Eindhoven denk, komt een supermarkt aldaar helemaal liever niet... lees meer