Terugkoppelen. Ik weet dat het woord bestaat, maar geloof dat ik het nu voor het eerst heb opgeschreven. Ik zeg het ook nooit, terwijl ik niet weet of ik een leven leid waarin nooit eens iets teruggekoppeld moet worden. Vast wel.
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Rolletjes
Op de fiets steek ik fluitend een drukke weg over, vroeg in de ochtend. Een tintelende herfstdag. Op sommige dagen heb je het gevoel dat je meteen al goed bezig bent, dat je er prima voor zorgt dat alles in orde is. Terwijl ik die straat kruis, houden me ineens twee onverwachte vragen bezig. De eerste is waarom ik plotseling méér mijn best moet doen om fietsend vooruit te komen. Het is alsof ik door iets word tegengehouden. De tweede vraag gaat over een dof plofje. Dat hoor ik en ik kijk nieuwsgierig om: mijn tas heeft zich van mijn bagagedrager bevrijd en is op straat beland. Daarin zit mijn laptop. Die tas moet dus snel van de weg. Dat regel ik en terwijl ik dat doe, is ook de tweede vraag beantwoord. Mijn snelbinder heeft losgelaten, om het zo maar eens te zeggen. Die heeft zich in het achterwiel gedraaid. Als ik buk om dat nog meer vast te stellen, floept mijn zonnebril uit mijn borstzakje en dartelt monter over de stoep waar ik inmiddels gearriveerd ben. Ik probeer hem te pakken, terwijl ik ook de fiets wil blijven vasthouden. Lukt. Helder: slappe snelbinder is de oorzaak van dit schrale oponthoud. Ontmoedigende typering: slappe snelbinder. Ik geloof dat er ook mensen zijn die ik zo kan noemen. Als zij gaan spreken hoor ik ook doffe plofjes. Ik pruts de snelbinder los uit mijn wiel en mijmer over de uitdrukking `alles loopt op rolletjes’. Dat dacht ik sterk toen ik mij woning verliet, maar zoiets mag je nóóit zelf denken. Hooguit mag een ander dat over je vaststellen. Maar altijd láter op de dag.
Columns
-
-
Wanneer het begon, weet ik het niet meer, maar ineens waren ze er, vriendelijk ogende boekenkastjes ergens in een straat, met daarin boeken die je gewoon mag meenemen. Monter stemmend verschijnsel. Troostrijk op dagen die maar niet op kleur kunnen komen.
-
Natuurlijk mag ik niet uitgaan van mijn eigen omgang met regels, maar het moeten er volgens mij niet te veel zijn. Veel te veel regels zorgen ervoor dat je nauwelijks meer nadenkt over je gedrag. Daardoor ga je steeds minder over álles nadenken. Je karakter kan er behoorlijk van... lees meer
-
Het meeste hevige nieuws dat ik in kranten lees, kan me lang bezighouden. Soms lees ik het vaker dan één keer, niet omdat ik wat ik eerder las vergeten ben, maar omdat veel, steeds meer gebeurtenissen slechts met moeite te bevatten zijn.
-
Mijn moeder overleed zes jaar geleden. Ze was negentig, wat ze een mooie leeftijd vond. Dus al zes jaar heb ik niets meer met Moederdag. Daarvoor trouwens ook niet, want mijn moeder vond het een onzinnig feest. Misschien is feest niet het goede woord, de bedoeling is dat moeders... lees meer
-
Op de hoek passeer ik twee mannen, ouder dan ik en blozend boos. Toen ik hen naderde hoorde ik al dat ze het met veel oneens waren. Aan sommige mensen is dat ook sterk te zien. Uit alles spreekt afwijzing, hoe ze bewegen, hoe hun mond staat, hoe ze kijken, niet is goed en zij ku... lees meer
-
Kinderen van ouders die de oorlog meemaakten, zijn inmiddels ook behoorlijk oud. Graag denk ik aan de eerste Bevrijdingsdagen van mijn leven. Ik zal een jaar of vijf zijn geweest toen het goed tot me doordrong wat er op 5 mei gevierd werd, late jaren vijftig.
-
Vorige maand kwamen er voor het huis hiernaast twee kleine monumentjes voor een echtpaar dat in de oorlog uit hun huis werd gehaald door de nazi’s. Het zijn twee struikelstenen, `Stolpersteine’. Ze zijn nog op te weinig plekken in Nederland te zien, bakstenen waarvan de bovenkan... lees meer
-
Zelf heb ik nooit bij- of omscholing overwogen, maar ik snap het belang van het aanbod. Stond ik weer eens bij stil tijdens het lezen van een interview met Karien van Gennip, minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Ze heeft al een tijdje een potje waaruit mensen een schol... lees meer
-
Gisteren was het én de Dag van de Arbeid én de Internationale Dag van de Lach. Jammer dat het zondag was, maar ik geloof dat de lachdag altijd op de eerste zondag van mei is. De maandag is veel meer een dag voor de Dag van de Arbeid, de week begint, we gaan aan het werk.
-
Vaak ben ik deze column begonnen met dat ik in mijn werkkamer uitkijk op een binnenplaatsje waar niets gebeurt, wat maar goed ook is, want in mijn hoofd gebeurt al genoeg.
-
Johan Derksen zegt `geen enkele aanleiding’ te zien excuses aan te bieden. Geen enkele aanleiding. Je zou toch zeggen dat hij een beetje aanleiding toch moet voelen. Kan je nog zeggen dat je er niet over denkt met excuses te komen, maar als je beweert geen énkele aanleiding te z... lees meer
-
Raar dat je er toch even over nadenkt: klein beduimeld boek uit de eerste jaren van de vorige eeuw over hoenderteelt. Ik schreef het woord nog nooit op, sprak het ook nog nooit uit: hoenderteelt.
-
De muziek die Henny Vrienten voor films schreef vind ik erg goed. Vaak staat die op als ik aan het werk ben. Gaat betoverend in je gedachten zitten.
Veel hoor, drie in één week: Henny Vrienten, Jan Rot en Arno Hintjens uit Oostende. -
Graag had ik geweten dat het gisteren Wereld Pinguïn Dag was. Er zijn heel veel dagen voor iets, De Dag van het Brood of Complimentendag of De Dag van de Koortslip, weet ik meestal ook te laat, maar daar raak ik verder niet bedrukt van. De Wereld Pinguïn Dag is natuurlijk iets a... lees meer