Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Smullen

Fascinerend dat er nog steeds eetgelegenheden zijn die naast de ingang een strook papier hebben hangen, vaag geplastificeerd, waarop afbeeldingen staan van wat er binnen te krijgen is. Ik heb het nu niet over restaurants van koks die in televisieprogramma’s schreeuwend in de keuken staan. Nee, het zijn etablissementen waar de lat minder hoog ligt. De afgebeelde gerechten zien er niet gecompliceerd uit. Meestal is hun uitstraling door de zon danig verkleurd, zodat je soms scherp moet kijken om te zien wat precies de bedoeling is. Ik vind het makkelijk als ik honger heb, want als ik de boel heb bekeken, merk ik daar minder van. Overigens weet ik heus wel dat het eten binnen niet zo verkleurd ter tafel komt. Misschien is het best smullen geblazen. De afgelopen dagen zag ik een paar keer een afbeelding van een hamburger die geen hamburger is. Ja, wel het broodje eromheen en het nutteloze blaadje sla, maar het vlees zelf is namaak. Kweekvlees heet het, en ik vind dat eerlijk gezegd een erg onsmakelijke aanduiding. Ik hoor het mezelf niet zo snel zeggen: `Nog snel even een pondje kweekvlees halen voor sluitingstijd.’ In mijn beleving, die ook maar mijn beleving is, past het kweekvlees een beetje tussen de verbleekte gerechten die ik hierboven aanstipte. Laat ik het zo zeggen: het water loopt je niet meteen in de mond. Wie heeft er overigens om kweekvlees gevraagd? In mijn omgeving ken ik niemand die dat heeft gedaan. Zelf denk ik: waarom zou ik een kweekvlees eten als vlees me even tegenstaat? Of is dat idioot?

 

Columns

  • De serveerster geeft de aannemer een sigaret. Daarom mag de serveerster bij de kachel zitten die de aannemer zojuist heeft aangemaakt. Ik heb het niet gezien, maar het gebeurde in Utopia, de kunstmatige samenleving waarvan we dagelijks een verslag kunnen zien. Wederkerigheid hee... lees meer

  • Er is een reclamespotje waarin een man angstig zegt dat hij zijn buikje in toom moet houden, of wil houden. Tegen dat soort zinnetjes voel ik licht verzet, wat vooral door het woord `buikje’ komt. Toch blijven mededelingen als deze hangen. Moest er bijvoorbeeld aan denken toen i... lees meer

  • Het enige wat ik wil is een tattoo op mijn bil. Dit is geen persoonlijke wens, het is het refrein van een carnavalslied van Barbie. Die naam noteer ik met tegenzin, want ik heb een forse hekel aan Barbie. Zo heet ze niet echt, maar onder die naam kennen we haar. Dat is het punt:... lees meer

  • Als ik pubers spreek of bezig zie, kost het me geen enkele moeite me te verplaatsen in die fase van mijn leven. Niets is lang geleden, die tijd dus ook niet. Soms heb ik sterk het gevoel dat ik nog niet in alle opzichten klaar ben met die periode en ik heb maar besloten dat dat... lees meer

  • Het is vreemd, maar zo’n avontuur als de Franse president is aangegaan, met de goed gelukte actrice Julie Gayet, is hier nooit aan de orde. De burgemeester van Maastricht tel ik even niet mee. Ik bedoel het groter en intenser. Waarschijnlijk slecht van me, maar ik zou het verfri... lees meer

  • Als ik in de file sta, probeer ik me niet met de file bezig te houden. Erin staan is genoeg. Opwinding is zinloos, ergernis ook. Ergernis is altijd zinloos. Heb je alleen zelf last van. In de file ga ik het dus niet jammer vinden dat er bijvoorbeeld sprake is van verloren tijd.... lees meer

  • Vaak kan helderheid me erg vrolijk stemmen. Ik hoorde in een interview met een schaapherder. Dat had te maken met de eerste lammetjes. We stellen vast dat het even lente is. Misschien vandaag al niet meer, maar toch wijze we elkaar blij op lente-achtige verschijnselen. Dus de ee... lees meer

  • Hoe word je spannend? En hoe blijf je het? Vind je het alleen zelf? Of vinden anderen het ook van je? Deze vragen achtervolgen me een beetje sinds ik gisterochtend  in Vandaag de Dag hoorde dat Willibrord Frequin een  nieuw programma voorbereidt dat Spannende vrouwen heet. Ik wi... lees meer

  • Nog steeds heb ik ook een vaste lijn. Zo heet dat: vaste lijn, een ouderwets telefoontoestel met een draad eraan, aangelegd door een monteur die zei dat `alles piekfijn in orde’ was toen hij zijn werk had gedaan. Die woorden gonsden die dag dikwijls aangenaam door me heen, piekf... lees meer

  • Uitkomen voor wat je belangrijk vindt, ik ben er een groot voorstander van. Ik hoor Tweede Kamervoorzitter Anouchka van Miltenburg zeggen dat ze gaat praten met de fractievoorzitters die kritiek op haar hebben. Die kritiek gaven ze niet rechtstreeks, maar anoniem via De Volkskra... lees meer

  • We konden al niet meer terug, maar op deze maandag begint het jaar echt op stoom te komen. Ik neem kennis van een onderzoek, een van de vele die in 2014 zullen volgen. Nu is het: het Nationaal Toiletonderzoek. Daaruit blijkt uiteraard van alles, onder meer dat 73 procent van de... lees meer

  • Als ik om de hoek van dit weekeinde kijk, zie ik dat het dinsdag al oudejaarsdag is. Ik merk dat ik daar nog niet aan toe ben, terwijl ik heus wel besef dat ik in de laatste dagen van 2013 ben gaan hangen. Zojuist schrok ik conservatief toen een paar jongens twee rotjes voor mij... lees meer

  • En dan zijn er natuurlijk de trendwatchers die hun zegje over dit nieuwe jaar doen. Interessant is dat hun op het einde ervan nooit gevraagd wordt wat ze vinden van hun voorspellingen en welke zijn uitgekomen. Volgens mij is het meestal onzin. Bij de commerciële omroepen zijn ov... lees meer

  • Toen ik gisterochtend hoorde dat de schrijver Herman Pieter de Boer was overleden, moest ik niet aan zijn boeken denken, maar wel aan de teksten die hij voor liedjes schreef, met name aan twee ervan: `Op een onbewoond eiland’ en `Visite’. Later op de dag schoot me een veel beter... lees meer

  • Eén keer in mijn leven moest ik op het stadhuis een Bewijs van Goed Gedrag halen, maar ik weet niet meer waarvoor. Wel dat ik het kreeg en opgelucht was. Ik moest het dus aan iemand laten zien, maar wat stom dat ik geen idee heb wie dat was en ook niet wat ik aan dat Bewijs te d... lees meer

Pagina's