Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Stang

Nooit geweten dat de overheid een Kenniscentrum voor het Fietsbeleid heeft ingesteld, ook wel Fietsberaad genoemd. Geruststellende naam en geruststellende gedachte. Ik heb een auto, maar ben toch vooral fietser en hoop dat nog lang te blijven. Er doet zich echter een probleem voor dat ik ook niet kende. De oudere man krijgt steeds meer moeite met de stang. Daar zwaai je dus, als man, je been overheen en vervolgens laat je je op het zadel zakken. Welke man kent deze gang van zaken niet? En als je het zadel mist, heb je even een probleem. Dat is echter niet het probleem waarover het hier gaat. Het Kenniscentrum voor het Fietsbeleid heeft vastgesteld dat de oudere man steeds vaker ten val komt tijdens het zwaaien van het been over de stang. Ze hebben het echt niet over incidenten. Nee, jaarlijks zijn er 18 duizend gewonden. Ik kan me het niet voorstellen, maar geloof het meteen. Daarom adviseert het Kenniscentrum de oudere man dringend een damesfiets. Ik zit hier een beetje over te tobben. Allereerst is er de vraag wanneer een man een oudere man is. Ik kijk bijvoorbeeld naar mezelf en dan weet ik het dus niet. Niet dat ik per se enorm jong wil zijn, maar daar gaat het nu niet om. Ik heb geen problemen met de stang, zeg ik met enige opluchting. Zojuist ben ik even naar buiten gegaan om eerst het linkerbeen hoppa over de stang te zwaaien en daarna het rechter. Ik voelde ook aandrang het met beide benen tegelijk te doen, maar zag dat de buurvrouw belangstellend en verbaasd stond te kijken. Ik zwaaide. Zij ook.

Columns

  • Vrienden gaan met vakantie, maar er zijn er ook die ervan terugkeren en daar ben ik blij om, want ik heb ze graag in de buurt. Ik ben benieuwd naar hoe hun vakantie was, maar kan daarover helaas alleen maar tamelijk saaie vragen stellen. En ja, toch komen de vakantieverhalen los... lees meer

  • Er zijn van die geuren die aan zomers van lang geleden doen denken. Zo’n geur valt nauwelijks te omschrijven. Vaag speelt zonnebrandcrème er een rol in, water, een flauw windje, ergens ook iets zoets. Onmiddellijk zijn er dan ook herinneringen. Bijvoorbeeld aan de eerste keer aa... lees meer

  • Zwarte zaterdag! Vandaag dus. Dacht dat die zaterdag al lang achter de rug was, maar door de vakantiespreiding ben ik de draad kwijt. De ANWB komt met een advies en dat is dat we overvolle snelwegen moeten mijden. Ze zijn niet alleen vol, het is er ook warm, rond de dertig grade... lees meer

  • We hoeven heus niet over álles een mening te hebben. Maar soms heb je het gevoel dat dat wél moet. Zeker in de komkommertijd wanneer iets wat op nieuws lijkt, om de haverklap als belangrijk nieuws wordt herhaald. Gisteren ging het in radioprogramma’s nog steeds over de bezwaren... lees meer

  • Wat mij betreft hoeft de blote voet in het openbare leven alleen maar blote voet te zijn. Je hebt mooie, er zijn lelijke, meer dan mooie, klaar. Ik zie liever niet dat er iets mee gedáán wordt, bijvoorbeeld vuil tussen de tenen weghalen of nog erger: het knippen van de nagels. D... lees meer

  • Maandag las ik in een paar kranten een niet al te groot bericht dat me blijft achtervolgen. Gaat over de postbezorgster (26) in Limburg die geen zin had om de post bezorgen en die daarom maar in brand stak. Ze is meteen ontslagen, wat me een juiste gang van zaken lijkt. Misschie... lees meer

  • Woordspeling of niet: zonzeker? Ik hoorde het woord op de radio in een zinnetje dat ik niet goed verstond. Ik dacht dat het was: `De Nederlander is zonzeker.’ Maar het kan ook best zijn: `De Nederlander wil zonzeker zijn.’ In het eerste geval dus ja, een woordspeling. In het twe... lees meer

  • Blijkbaar heb ik nog iets met Monopolie, want ik schrok toen ik las dat er een versie is verschenen die in ongeveer dertig minuten gespeeld kan worden. Er stond bij hoe dat kan, maar die uitleg ging aan me voorbij. De fabrikant komt hiermee omdat hij mee wil doen met de huidige tijd. Daarom kan h... lees meer

  • Sommige mensen kunnen het zo overtuigend zeggen: `We gaan het helemaal voor u in orde maken.’ Of: `We gaan dat héél netjes voor u in orde maken.’ Zeg ik zelf zelden: héél netjes. Ja, vroeger, maar toen was er veel meer héél netjes dan nu, waarmee ik ab-so-luut niet zeg dat vroeg... lees meer

  • Je mag komkomkommerberichten natuurlijk niet met elkaar vergelijk. Ieder heeft een geheel eigen zomerse uitstraling. Ze moeten wél gedoseerd worden. Twee tegelijk vind ik bijvoorbeeld veel. Was vorig etmaal aan de hand. Eerst de krokodil in Arnhem. Een dode, maar dat maakt niet... lees meer

  • Over het weer praat ik niet graag. En klagen is helemaal uitgesloten. Ik ken mensen die eerst een halve zomer lang zeurden dat het te koud was en toen was het ineens weer te warm. Kom op zeg. Wel let ik graag op opvallende verschijnselen die met het weer te maken hebben, verschi... lees meer

  • Vreemd dat je van sommige mensen denkt dat ze al een tijdje dood zijn. Had ik toen ik eergisteren hoorde dat Michel van der Plas was overleden. Wie kent hem nog, wie denkt nog weleens aan hem? Toevallig lag er een door hem geschreven boek op mijn bureau: `Daarom, mijnheer, noem... lees meer

  • Nu de Tour voorbij is, in België alles weer normaal en van onze koninklijke familie de gebruikelijke slappe maar sympathieke foto’s zijn geschoten, lijkt er alleen nog maar een nationaal hitteplan te bestaan. Dat plan heb ik nog niet bestudeerd, maar ik probeer in mijn omgang me... lees meer

  • Zaterdagavond keek ik naar het Belgische volksfeest op de Vossenmarkt in Brussel. Die plek zit trouwens al ongeveer mijn hele leven in mijn hoofd want daar begint een avontuur van Kuifje, Het Geheim van de Eenhoorn. Ik keek niet lang, want het stemde nogal vreemd droevig. Wel wa... lees meer

  • Bijna altijd moeten verkleinwoorden een alarmbelletje doen rinkelen. Denk bijvoorbeeld aan de ontregelende vraag: heb je een minuutje? Mijn bevriende buren stellen ’s avonds voor: `Zullen we rond een vuurtje op het dak gaan zitten.’ Dak is hier niet het dak van kom-van-dat-dak-a... lees meer

Pagina's