Het zal niemand ontgaan zijn dat volgende week het Rijksmuseum weer opengaat. Ik verheug me erop, niet op de opening, nee zeg, maar op een bezoek. De eerste keer dat ik er kwam, was ik acht. Ik was misdienaar in de kapel van de Sint Maartenskliniek in Nijmegen en eens per jaar g... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Stilte
Een tijdje geleden zat ik in de wachtkamer van de Spoedeisende Hulp. Daar hing aan een van de muren een groot beeldscherm en daarop was een film te zien die de levensloop van een wurgslang behandelde. Als ik het daar voor het zeggen had, koos ik voor een andere thematiek, maar wie weet is er over nagedacht. Misschien zorgt de wurgslang er wel voor dat de stilte in de wachtkamer niet zo strak en gespannen is. Dat is immers een probleem in de meeste wachtkamers, die ontzéttende stilte. Gisterochtend moest ik bij mijn huisarts zijn. Ik ben er vroeg bij, maar toch zit de wachtkamer vol. Die volte benadrukt de stilte meedogenloos. Aan de balie wordt zo nu en dan op gedempte toon gesproken en iedereen luistert daar met scherpe aandacht naar (`Moest u meteen daarna overgeven?’). Soms doet zich een taalprobleem voor en dat veroorzaakt stevig lawaai: `DOKTER VANDAAG GEEN TIJD! MORGEN DOKTER WEER TIJD!’ Ik betrap mezelf er ook op dat ik harder ga praten wanneer ik een buitenlander de weg wijs. Het zit in ons. Soms kijk wij, wachtenden, elkaar aan, maar het zijn haast nooit geruststellende blikken die we wisselen, integendeel. Ik probeer aan een wurgslang te denken, wat maar ten dele lukt. Echt helpen doet het trouwens niet. Even later is er in de apotheek een andere stilte. Bij de huisarts zijn we patiënt en hier gewoon klant. Dat is het verschil. Getergd kijken we naar wat zich in de ruimte achter de balie voltrekt. Alles duurt lang. Soms maakt iemand een kort verontwaardigd geluid. Kan er behoorlijk in hakken.
Columns
-
-
In de supermarkt kom ik een kennis tegen. Het is namiddag, ik moet avondeten bedenken en ben blij iemand te ontmoeten met wie ik erover kan praten. Prima voor de creativiteit. `O, ik maak pannenkoeken,’ zegt de kennis. En ze voegt eraan toe: `Lekker.’ Sommige mensen spreken het... lees meer
-
Een tijdje geleden zat ik in de wachtkamer van de Spoedeisende Hulp. Daar hing aan een van de muren een groot beeldscherm en daarop was een film te zien die de levensloop van een wurgslang behandelde. Als ik het daar voor het zeggen had, koos ik voor een andere thematiek, maar w... lees meer
-
Wéér wist ik het niet. De nieuwslezeres had het zaterdagavond aan de hand van een plaatje sterk uitgelegd: zo maakt u van de wintertijd zomertijd. Maar toen ik op paasochtend de gordijnen opende en zag dat het zacht sneeuwde en de lucht bleek was als een vergeten belofte, vroeg... lees meer
-
Je had erop kunnen wachten: voor het ochtendprogramma op televisie, gisteren, liep een verslaggeefster over een markt om een rondvraag te doen naar de betekenis van Pasen. Van de mensen die in beeld kwamen, wist niemand het. De antwoorden waren onwaarschijnlijk dom, bijna nog do... lees meer
-
Op mijn bureau staan twee lampen. Het is een groot bureau, een lamp behandelt de linkerkant, de ander de rechter. De laatste doet het ineens niet meer. Hoe kan dat? Een vraagje dat een paar keer achter elkaar door me heen jammert. Ik pak de piepkleine schroevendraaier en vervolg... lees meer
-
In de Beurs van Berlage te Amsterdam is een fototentoonstelling te zien, getiteld `Onze koningin’. Helder. Ik passeer de ingang en hoor een lied van Ramses Shaffy, Zing huil bid lach werk en bewonder. Het wordt op orkaansterkte ten gehore gebracht en dat intrigeert me. Daarom ga... lees meer
-
Dat het vorig jaar om een 1 april-grap ging, was me ontgaan. Ik heb het over het voorstel van de CDA in Lingewaard honden wangslijm af te nemen. Als het baasje van een hond verzuimd heeft de hondendrol op te ruimen, kan die makkelijk worden opgespoord. Vreemde zin is dit. Het bá... lees meer
-
Van de handel en wandel van de nieuwe paus worden we uitvoerig op de hoogte gehouden. Uitvoeriger dan ooit, lijkt het. Het is niet erg, het valt alleen op. Misschien wordt op den duur duidelijk waar het op wijst. Zo las of hoorde ik gisteren dat hij zondag met een mis op het St.... lees meer
-
Er woedt een veldslag binnen de doe-het-zelfketens en bouwmarkten. Ik wist het niet, ik las het in de krant. Kortingsbonnen, wilde folders, dat soort dingen. De oorlog zal tijdens het Paasweekeinde het kookpunt bereiken, want dan gaat half Nederland naar die plekken toe. En naar... lees meer
-
In deze Boekenweek, die morgen alweer eindigt, reis ik rond met mijn nieuwe roman. Ik lees eruit voor en praat er met lezers over. Dat doe ik graag, het is eervol. Het is ook altijd de bedoeling dat ik vertel waar het boek over gaat en dat vind ik moeilijk. Ik weet het wel natuu... lees meer
-
Rond half acht in de ochtend arriveert voor het station een man op een scootmobiel. Dat ik het tijdstip weet, komt doordat ik dan ook regelmatig de trein moet nemen. Ik sla hem belangstellend gade. Hij stapt vrij kwiek van zijn voertuig af, in ieder geval kwieker dan de voorzien... lees meer
-
In het boek dat we deze week van onze boekhandelaar cadeau krijgen schrijft Kees van Kooten over zijn militaire diensttijd: `En wanneer je ’s nachts op wacht moest staan, maande de officier van piket de middag tevoren dat je niet mocht flauwvallen wanneer de Prans onverhoeds zou... lees meer
-
Graag kom ik in kleine dorpen, vooral in van die dorpen die de indruk wekken dat er niets gebeurt, máár enzovoort. Ze zeggen veel over Nederland. Ik lees dat de geldautomaat uit de kleine dorpen aan het verdwijnen is. Eerst de kleine bankkantoren en nu dit weer. Banken vinden he... lees meer
-
Al ruim een halve eeuw heb ik een abonnement op de Donald Duck. Soms even niet, maar dat duurde nooit lang. Ik hecht aan vaste waarden. Zaterdag las ik een interview met de hoofdredacteur van de Nederlandse editie. Het gaat over instellingen die ervoor betalen in een avontuur va... lees meer