Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Strop

Als iemand een zin uitspreekt waarin de woorden `een bord met spaghetti’ voorkomen, klinkt in mijn hoofd onmiddellijk een lied dat Rijk de Gooyer erg lang geleden zong, met een kinderkoor. Het begint zo: `Een bord met spaghetti en daar bovenop lag een gehaktbal, maar oh, wat een strop, want toen ik moest niezen, voor ik ‘m verslond, vloog hij door de luchtdruk van mijn bord op de grond.’ (Fijn: verslond!) Je hebt grote kwesties en kleine kwesties, soms is het verfrissend ook de kleine volle aandacht te geven. Ik hoorde dit lied voor het eerst ergens in de vroege jaar zestig. Het was repertoire dat me niet dwingend aansprak, maar toch kroop het meteen in mijn hoofd en ging het daar nooit meer weg. Wetenschappers van de universiteiten van Amsterdam en Utrecht zijn aan het uitzoeken hoe zoiets gaat. Niet alleen wat betreft `Een bord met spaghetti’ maar in het algemeen. Ze hebben daartoe een game ontwikkeld en dan haak ik onmiddellijk af, niet om de Flintstone uit te hangen, maar omdat ik niet de ruimte heb me daarin te verdiepen. Wel ben ik nieuwsgierig naar de uitkomsten. `Laat me’ van Ramses Shaffy is er ook zo een. Ik luister veel naar nieuwe liedjes, maar merk dat het toch oude zijn die bleven hangen. `Zachtjes tikt de regen het zolderraam’, om er maar eens een te noemen. `Sound of te screaming day’ van de Golden Earrings, met een –s toen nog. Ik ben benieuwd of de wetenschappers ook te weten komen hoe je ze uit je hoofd krijgt, wat me in het geval van `Een bord met spaghetti’ niet slecht zou uitkomen.

Columns

  • Signalen is vooral een kwetsbaar woord geworden doordat het een rol ging spelen in het slappe politieke jargon. De bijna vergeten premier Balkenende was er sterk in. Om de haverklap had hij het over signalen, maar hij nam genoegen met het bestaan ervan, niet met wat ze zouden mo... lees meer

  • “Sinterklaas vliegt gewoon terug naar Spanje,” zei een oom toen ik me best lang geleden hardop afvroeg waarom we Sinterklaas niet met ons allen uitzwaaiden. Hij voegde eraan toe: “In een vliegtuig dus.” Waarschijnlijk was hij bang dat ik dacht dat Sinterklaas met de vogels mee n... lees meer

  • We zeggen het niet vaak, en dat is begrijpelijk, maar we weten allemaal dat Nederland de laatste jaren grotendeels een open inrichting is geworden. Misschien was dat al eerder aan de hand, maar toen hadden we het nog niet zo in de gaten en noemden we ons vertederd een eigenzinni... lees meer

  • Nog nooit heb ik het geturfd, maar volgens mij denk ik per dag zeker een paar keer: Hoe kan dat nou? Soms hoor ik me die woorden zelfs hardop uitspreken, tegen niemand in het bijzonder, vooral tegen mezelf: Hoe kan dat nou? 
    Een vraag die interessant kan zijn, maar op het m... lees meer

  • Ieder jaar in deze week hetzelfde: “Die gedichten knal jij er natuurlijk zo uit.” Omdat schrijven mijn werk is dus. Maar dat is ander werk dan het maken van sinterklaasgedichten. Ik knal er niets huphup uit en sinterklaasgedichten al helemaal niet.

  • Gisterochtend vroeg hoorde ik op de radio een gesprek met dierenarts Kuiken. Mooie, tere naam voor een dierenarts. Een wat bedeesde man die soms naar woorden moest zoeken. Je wist zeker dat je huisdier bij hem in goede handen is.

  • Bij ieder succes van NEC denk ik aan mijn vader. Hij zat meestal in zijn studeerkamer, maar voor NEC kwam hij eruit. Graag stel ik me voor dat hij meemaakt dat zijn club nu op de derde plaats staat in de Eredivisie. Zaterdag van Sparta gewonnen. Namens hem lees ik het verslag va... lees meer

  • Er zijn ouders die niet tegen hun kinderen willen liegen en daarom Sinterklaas en alles wat om hem heen hangt, links laten liggen. Of rechts – in deze tijd van politieke overwegingen moeten we alle mogelijkheden open houden.
    Ik vind ook dat ouders niet moeten liegen. Nieman... lees meer

  • Overbodige vragen en mededelingen probeer ik te vermijden, maar ik moet wel uitkijken dat ik niet moeilijk doe wanneer ik ze van anderen hoor. Simpel voorbeeld: “Heb je het kunnen vinden?” Ik bel aan bij een adres waar ik moet zijn, en dan die vraag. Het is niet erg en ik snap o... lees meer

  • Op een kastje naast mijn bureau staat nog steeds een ouderwets telefoontoestel. Nou ja, ouderwets, wat is ouderwets? 25 jaar geleden aangeschaft, in een andere tijd. Dacht de laatste jaren vaak: kan het niet weg? Misschien gek, maar ik bleef hechten aan, wat dan heet, de vaste l... lees meer

  • Woord heeft ook een zeurderige klank: bezuinigingen. Het kan ook onmogelijk monter worden uitgesproken. Meestal is het aan iemand te zien dat die ze dadelijk aankondigt : mond lijkt dunner, oogopslag dof, onrustige handen die op tafel iets kleins zoeken wat er niet is.

  • Is mijn eigen schuld, begon er zelf over, op deze plek: winterse neutraliteit. Ik kwam die schrale typering tegen in een artikel over winkeliers die uit angst aanstootgevend te zijn niets in hun etalage zitten wat met Sinterklaas en pakjesavond te maken heeft.
    Een van de la... lees meer

  • Drones boven Eindhoven. Klinkt als de titel van een spannend jeugdboek. De minister zegt via X dat hij maatregelen heeft genomen of neemt, maar niet welke. Boven vliegbasis Volkel werden ze ook al waargenomen. De minister zegt te hebben ingegrepen maar niet hoe. Hoeft hij ook ni... lees meer

  • ’s Nachts had ik het al gezien: de eerste sneeuw was gevallen, de straten en de bomen waren niet enorm wit, een beetje, maar toch. Het sneeuwde nog steeds, een tere gebeurtenis.

  • Het gaat maar niet over. Nog steeds ben ik een groot voorstander van de gewone winkel, in plaats van de digitale. Niets is gewoon, maar ik bedoel de winkel met etalage, deur, toonbank, iemand die vraagt: “Kan ik je helpen?”
    Altijd een prachtige vraag.

Pagina's