Ernstige dag gisteren. Ja, Valentijnsdag, maar ik heb er niets van gemerkt, wat verder niet erg is, maar het maakte de dag wel ernstig. Het formatiedebat natuurlijk: ook enorm ernstig. Ook was het Aswoensdag, een opmerkelijke dag in mijn katholieke jeugd.
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Uitroepteken
Voor een huis, paar straten verder, staan twee grote dozen vol boeken, beetje schuin zodat goed te zien wat er allemaal in zit. Briefje erbij waarop staat dat wie wil, ze gewoon mee mag nemen. Laatste woorden: `Tast toe!’ Eerst liep ik door, ik zag het wel, maar ik dacht laat-maar. Op de hoek voelde ik wroeging: zo moet ik niet met boeken omgaan, ik mag ze niet negeren. Daarom sta ik toch voor de dozen. Het zijn niet de minste boeken die hier voor het grijpen staan. Ik ben trouwens niet de enige die kijkt, maar merk enige schroom. Kun je echt een boek pakken en mee naar huis nemen? Ja, echt waar, er staat niet voor niets een uitroepteken achter `Tast toe!’. Ik hoor een raam opengaan, kijk omhoog en zie uit het raam een hoofd steken. Het behoort aan een vrouw toe. Aan het hoofd is te zien dat het liever niet zichtbaar is, maar blijkbaar wil de vrouw toch meemaken wat er met haar boeken gebeurt. Dat is immers enorm duidelijk: zij heeft de dozen met boeken voor het huis gezet. Eerder dit jaar vond ik dat ik van bijna alles veel te veel had. Ik ging bovendien naar een ander huis, dus een mooi moment krachtig te gaan opruimen. Dat luchtte overigens op, hoe moeilijk het in het begin ook was. Ik deed ook boeken weg, zeker een paar duizend. Lijkt veel, maar ik hield er genoeg over. Ik kreeg dus sombere opkopers op bezoek die de boel met zuinige minachting bekeken. Ik kreeg er nauwelijks iets voor, maar wist dat ik daarmee al blij moest zijn. Het kwam niet in me op dozen voor het huis te zetten. Dat spijt me zéér.
Columns
-
-
“Doe toch gezellig mee!”
Is al vaak tegen me gezegd. Laatste jaren niet meer omdat de oproep doelloos bleek, maar daarvoor wel. Niet omdat ik sikkeneurig was, maar het zat niet zo in me, gezellig meedoen. Ik wilde heus wel, maar wist niet hoe en terwijl ik er me best voor d... lees meer -
Verstandig verbond ik altijd met saai. Nog steeds, maar zeker in mijn jeugd. Mijn moeder had gelukkig niet veel erge zinnetjes in huis, maar deze zat in haar standaardrepertoire: “Doe wel verstandig, jongen.” Aan haar toon hoorde ik dat het om een staat van zijn ging die ik waar... lees meer
-
Niets doen is belangrijk, lees en hoor ik steeds vaker. Ik heb mijn handen veel te vol aan van alles, gun me dan ook nauwelijks de tijd daarover na te denken, maar soms moet het.
-
Vanuit bed klik ik de televisie aan, gisterochtend, en kom meteen in carnaval terecht. Goedemorgen Nederland zendt beelden uit van de beginnende festiviteiten die er helemaal niet uitzien alsof ze pas zijn begonnen, maar er altijd al waren. De muziek die uitbundig ten g... lees meer
-
Mijn woonplaats ligt niet in Brabant, maar er is wel een winkel waar ze worstenbroodjes verkopen, bereid zoals het in Brabant moet.
De winkel is populair, ik ben er nog nooit geweest, wil wel, maar het komt er niet van, weet ook niet waarom. -
En de sfeer was zo goed!
Caroline van der Plas verzuchtte dat, Dilan Yesilgöz was het daar ongeveer mee eens en Geert Wilders heeft het niet zo op sfeer, maar was wel onaangenaam verrast. Ronald Plasterk ook. -
Sympathiek vind ik het altijd wanneer een organisatie op een andere plek dan de normale van alles gaat bespreken. Maandagavond hoorde ik de directeur van de Evangelische Omroep zeggen dat hij die dag `op de hei’ was geweest met al zijn medewerkers om zorgvuldig het rapport Van R... lees meer
-
Kan troostrijk zijn als je weet hoe het heet wat je mankeert. Erkenning ja.
Ik lees een artikel over Nederlanders die met skivakantie (`naar de sneeuw’) gaan. De meeste skiërs overschatten zichzelf, denken dat ze er érg goed zijn, terwijl ze er weinig van terechtbrengen. Da... lees meer -
Beetje geoefend had ik al, vroeg in de ochtend, op krukken hier in de straat. Hoort bij de revalidatie. Nieuwe knie moet wennen aan het openbare leven en de dynamiek ervan. Ik koos voor het vroege tijdstip omdat ik me commentaarloos wilde bewegen. Ik weet het, door die krukken l... lees meer
-
Je persoonlijkheid is het talent waarmee je het moet doen. Die persoonlijkheid blijft in beweging, ja, beweegt met je leven mee. Je moet dikwijls werk verzetten om die persoonlijkheid op en top te laten functioneren. Daarom moet je je best doen zo nu en dan naar jezelf te kijken... lees meer
-
Wanneer ik op radio of televisie een hoge militair of een gezaghebbend politicus over oorlogsdreiging hoor ik spreken, dwalen mijn gedachten meteen af. Probeer ik tegen te houden, maar dat lukt niet. Gaat dus niet over oorlogsdreiging ver weg, want die is er altijd, nee, hier. P... lees meer
-
In omroepland is een nieuw programma bedacht: Bekende Nederlanders gaan vijf dagen in de gevangenis zitten, bij wijze van experiment. Het is trouwens geen nieuw programma, in Engeland bestaat het al, het wordt nagedaan en heet hier: Hel of Hotel.
-
Je vraagt je af wat er op het spel staat, daar aan de belangrijkste vergadertafel van dit moment. Ego’s of het landsbelang.
-
Sommige zinnen hebben een raadselachtige schoonheid. Bijvoorbeeld: “Aan de boom is nog steeds te zien dat je hier vorige zomer was.”
Een vriendin zei dat tegen me. Alleen zij en ik begrijpen de betekenis. Heb ik er iets in gekerfd, zoals je vroeger deed wanneer je kokend ve... lees meer