Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Waar

Van dagen van grote historische betekenis herinner je je waar je was, toen de betekenis van zo’n dag tot je doordrong. Ik heb het niet over ons persoonlijk leven, maar over gebeurtenissen die de wereld veranderden, en onze kijk op de wereld. In mijn leven waren het er drie. De eerste was de moord op Kennedy, 22 november 1963. Wat me vooral bijstaat is de verbijstering van mijn ouders en hun vrienden. Het was druk in huis die dag en iedereen was erg ongerust. Hoorde dit ook bij de nieuwe tijd? Zes jaar later, de eerste mens op de maan, 21 juli. Op school zei de pater die Latijn doceerde, dat nu alles heel snel zou gaan en dat we over tien jaar op de maan gingen kamperen. Ik probeerde me daar een voorstelling van te maken. Er kwam toch heel wat bij kijken, was mijn indruk. Nog nooit had ik gekampeerd en misschien moest ik eerst gaan oefenen, gewoon op aarde, bijvoorbeeld op de Veluwe. Ik weet waarheen ik op weg was op 9 september 2001 en een bevriend boekhandelaar me paniekerig wenkte. In zijn winkel hing bij de tijdschriften een televisiescherm. We keken daar met Amerikaanse toeristen. Niemand kon iets zeggen. Morgen is het vijfentwintig jaar geleden dat Van Basten scoorde tegen Rusland. Nederland werd Europees kampioen. Heb er al veel over gelezen de afgelopen dagen. Ook zag ik dat doelpunt minstens twintig keer. Sommige mensen, meer dan we denken, zien dat ook als zo’n gebeurtenis. Toch is het ánders, lijkt me. Ik weet waar ik de wedstrijd zag op die zomerse namiddag. De hemel was zwaar en troostrijk.

Columns

  • Terwijl ik door het huis loop dat dadelijk niet meer van mij zal zijn, vraag ik me af hoe vaak ik in mijn leven verhuisd ben. En ik vind het vreemd dat ik me die vraag nog nooit gesteld heb. Het zijn immers belangrijke en ingrijpende gebeurtenissen. Ik kom op negen keer en dan t... lees meer

  • In een reclamespotje vertelt een supermarktketen ons dat we niet iedere dag vlees hoeven te eten. Dan ben je dus flexitariër. Toen ik dat voor het eerst hoorde, vroeg ik me af of ik het nodig vond dat er voor alles een woord is. Ja, liever wel, maar het moet dan wel een woord zi... lees meer

  • Iets moeten regelen op het stadhuis, afdeling burgerzaken, en dan besluiten géén haast te hebben. Is prettig. Natuurlijk heb ik wél haast, heb ik altijd als ik daar iets te doen heb. Graag zou ik dat veranderen, maar ik krijg mijn leven niet zo georganiseerd dat dat lukt, terwij... lees meer

  • Het mag natuurlijk niet, maar mij amuseert toch een beetje dat het eindexamen Frans is uitgelekt. Ik bedoel, zoiets moet voorkomen kunnen worden, maar als ik het goed begrijp is het een fluitje van een cent. Het begint met een deur die toevallig openstaat. Zo gaat het trouwens a... lees meer

  • Vandaag wordt in de Tweede Kamer gepraat over muziek in cafés. Die is vaak te hard. Ben blij met dit openbare gesprek. Mijn leven zit zo in elkaar dat ik dikwijls in een café ben. Niet om de bloemetjes buiten te zetten, hoewel die dynamiek me zeer kan bevallen, maar vanwege, wat... lees meer

  • Vroege stille ochtenden zijn me dierbaar. Mijmermomenten waarin ik graag verdwaal, terwijl ik door de buurt loop en nauwelijks mensen zie.  Nu dringt zich ineens een verandering op. Komt door iets kleins wat niet klein is. Op het trottoir naast het fietsbed ligt een roze pelikaa... lees meer

  • Gek dat ik geen idee had hoe duur een kip is. Een prima levend wezen, meestal gezellig in de omgang, een grappig geluid voortbrengend, in staat tot de productie van een voedzaam en lekker levensmiddel en ze laat voor de liefhebber ook nog een smakelijke erfenis na. Het is nogal... lees meer

  • Zonder dat ik erop uit was, kwam me een eindexamenopgave van deze week onder ogen. Wiskunde A. Die ging over voetbalplaatjes. Paar jaar geleden kreeg je die bij Albert Heijn als je voor tien euro aan levensmiddelen kocht. Ik herinner me nog levendig de jongetjes die verwilderd v... lees meer

  • Vaak denk ik dat ik een heleboel niet kan inhalen. Dat heeft niets met mijn leeftijd te maken, maar met mijn instelling. Met keuzes die ik maak. Of met keuzes die me overkomen, want zo is het natuurlijk ook wel weer: soms is het net of een keuze voor mij kiest en niet andersom.... lees meer

  • Veel uit mijn leven herinner ik me nadat ik éérst de muziek hoorde die die herinneringen oproept. Soms hoef ik alleen maar over die muziek te lezen en ben ik meteen twaalf of twintig of zie ik mezelf nogal stamelend dansen op mijn dertigste verjaardag. Vaak weet ik ook wat ik da... lees meer

  •  We gingen goed om met onze teleurstelling zaterdagavond. Toch best hoog, ons liedje. Bijna hoger dan we ons kunnen herinneren. Bij mij is het blijven hangen. Ik neurie soms een fragment. Dan heb ik het lied dus voorlopig voorgoed cadeau gekregen. Ik hoorde of las een deskundige... lees meer

  • Dat ik er koorts van heb gekregen, kan ik nog niet zeggen. Ook jagen er geen kriebels door me heen. Songfestivalkriebels dus. Wel werd ik gisterochtend wakker terwijl het liedje weer door mijn hoofd zong. Ons liedje, zoals dat meteen heet. Ik hoorde het dinsdagavond voor het eer... lees meer

  • Cor zou dit heel mooi hebben gevonden.’ Aldus misdaadverslaggever Peter R. de Vries. Cor is misdadiger Cor van Hout die de ontvoering van Heineken bedacht en leidde, samen met Holleeder. Hij werd in 2003 vermoord. En `dit’ is de nieuwe verfilming van de ontvoering, waarvoor nu m... lees meer

  • Natuurlijk vind ik het de normaalste zaak van de wereld als ik getuige ben van borstvoeding. Of ik eermee opgegroeid ben, weet ik eerlijk gezegd niet meer. Ja, wel zelf, als zuigeling, maar dat bedoel ik nu niet. Het zijn mooie momenten van een heldere eenvoud. Toch voel ik alti... lees meer

  • In een gebouw in Arnhem staat een kluis met daarin de eindexamenvragen, gemaakt door leraren die niet met hun naam in de krant willen, zo geheim is hun werk. Als ik het goed begrijp, gaat die kluis vandaag open. Dit jaar heb ik voor het eerst geen last van nare examendromen. Dus... lees meer

Pagina's