Een van de hoofdpersonen in de avonturen van Kuifje is professor Zonnebloem, verstrooid zoals het een geleerde betaamt, in veel opzichten geniaal, hij bouwde een raket die naar de maan ging, en gezegend met een puik humeur. Hij zorgt voor belangrijke verhaallijnen in de reeks en... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Welp
Terwijl ik meeleef met de vraag of de wolf terug is in Nederland, rook ik ineens carbolineum. Ik bevind me in een omgeving waarin niets met dit product is bewerkt, nee, het is de geur van een herinnering. Ik kijk even over mijn schouder en ben ongeveer vijftig jaar terug in mijn leven, in de tijd dat ik welp was, een jonge wolf dus, een kleine padvinder. Twee keer per week kwamen we bijeen op de ruime zolder van een clubhuis. Beneden huisden de oudere padvinders, de verkenners, jongens met stoere hoeden, wij waren daar nog lang niet aan toe, vandaar de zolder. En dáár rook het zwaar naar carbolineum. Ik ben niet lang welp geweest en aan de periode denk ik niet met genoegen terug. Toen ik erbij ging, vond ik het spannend, vooral het kopen van het uniform, samen met mijn moeder. Ik geloof dat ik dacht: nu hoor ik ergens bij. Dat wilde daarvoor niet zo goed lukken. Al gauw merkte ik echter dat ik in groepsverband niet op mijn plaats was. Bovendien raakte ik niet overtuigd van het nut van standaardhandelingen, zoals het salueren of op je hurken zitten om te luisteren naar de akela. Ik voelde er geen woedend verzet tegen, maar ze verscherpten het gevoel ergens niet thuis te zijn. Pas nu besef ik dat de geur van carbolineum dat gevoel telkens weer opnieuw verlevendigt. Ik wist niet waardoor het kwam. Nu wel, nu de wolf misschien sluipend terugkeert in Nederland. Ik sluit mijn ogen en het is een heldere winternacht, volle maan en in de verte klinkt gehuil. Heeft niets met gevaar te maken, maar met melancholie.
Columns
-
-
Wat ik altijd beroerd vond, was op mijn verjaardag te worden gebeld door bijvoorbeeld een tante die na haar felicitaties vroeg wat ik allemaal gekregen had. Ging ik dan opsommen en bij ieder cadeau had de tante wel een vraag of commentaar. Waren van die gesprekken die ik al wild... lees meer
-
Tegen kerstmuziek heb ik geen bezwaar, wel aan te veel ervan. Op de fitnessclub vind ik het prima. De hoofdcoach is er consequent in. Rond Pasen klinkt er de Matthäus Passion, wat op geen enkele andere sportclub het geval zal zijn, en nu kerstmuziek. Sommige sporters he... lees meer
-
Gekkenhuis! Na de waarschuwende woorden van de heer Rutte is het dat in de Prepshops: gekkenhuis! Aan het woord `Prepshop’ moet ik wennen, het klinkt enorm benauwend, maar misschien is dat onbedoeld de bedoeling. Je kunt er van alles kopen voor noodsituaties die steeds dreigende... lees meer
-
Lijkt me sterk dat ik als kind enorm geïnteresseerd was als ouderen vertelden over iets wat bij hun tijd hoorde en nu niet meer aan de orde was. Had vaak met ontberingen te maken. Groot woord, ontberingen, maar zoiets.
Bijvoorbeeld: “Er was toen alleen maar koud water in hu... lees meer -
Nog een dikke week, maar ik heb het gevoel dat ik me intenser dan andere jaren op de kerstdagen moet voorbereiden. Wordt steeds meer een project dan een feest. Als ieder jaar sprak ik ook mensen die er he-le-maal niets aan doen. Ze zeggen er dan bij: “Lekker rustig.” Kan ik nog... lees meer
-
Woord dat ik maar één keer per jaar uitspreek: optuigen. Terwijl ik de kerstboom optuig en ondertussen naar de fantastische kerstplaat van Clean Pete luister, denk ik ook aan de heer Rutte die nog nooit zo gealarmeerd klonk als eergisteren: oorlog komt in volle vaart op ons af. ... lees meer
-
De Rijksoverheid heeft een nieuwe publiekscampagne gelanceerd, tegen seksueel overschrijdend gedrag in ons dagelijks leven. Bedoeling is dat we daar grondig over nadenken.
-
De slagerij is populair, daarom hangt er een voorziening waaruit je na binnenkomst een nummertje moet trekken, ook als het er niet vol is.
Ik heb het één keer gevraagd, ik was de enige klant: “Is een nummertje toch nodig?”
Een van de vrouwen die de zaak bestieren, maak... lees meer -
Kan de `jij’ of `u’-kwestie me iets schelen? Gisteren kwam die in deze krant aan de orde.
Toen ik ver weg in de vorige eeuw weleens bij IKEA kwam, hinderde het ge-jij me daar nogal. Te dwingend vond ik het, ja, IKEA kwam wat te dichtbij, dát was het. Laat me met rust, dacht... lees meer -
Zaterdag las ik in deze krant dat we blij worden van kerstverlichting. Altijd wanneer ik van zoiets kennisneem, vraag ik me meteen af: is dat zo, werkt het bij mij zo?
Onder anderen geluksprofessor Ruut Veenhoven komt in het artikel aan het woord: “Het is een algemene mense... lees meer -
Je wordt al snel een zeurpiet als je telkens zegt dat je alwéér schrikt omdat er wéér iets niet mag of kan. Het zijn vaak beschamende beperkingen en ik probeer die langs me heen te laten waaien. Nooit zeg ik: “Het is me wat.” Maar ik denk het wel, maar dat denken is iets anders... lees meer
-
Gisterochtend zette ik vroeg de radio aan en hoorde een zorgvuldige middenstandstem zeggen: “De mensen hebben behoefte aan een stukje kwaliteit.” Korte pauze, die hoe kort ook toch een plechtige uitstraling had. Dan: “Zeker in deze tijd.”
-
Soms kost het moeite, maar ik heb geleerd niet meteen alles op te zoeken als ik iets niet weet of ergens niet op kan komen. Is zo makkelijk en efficiënt: tijdens het natafelen vraagt iemand hoe de hoofdstad van Albanië ook alweer heet. We pakken ons mobieltje en raadplegen googl... lees meer
-
Altijd een uitstekend woord gevonden: onstuimig. Staat voor moeilijk beheersbare dynamiek en in mijn gedachten hangt er niets negatiefs omheen, niet alles hoeft beheersbaar te zijn. Zelf ben ik graag in een onstuimige stemming, terwijl ik niet weet of iedereen dat op prijs stelt... lees meer