Adviezen

Volgens mij was het begin jaren negentig: ik woon nog in Arnhem en word gebeld door een scholiere. Ik ken haar ouders, haar maar vaag. Ze zit op het gymnasium en houd daar een spreekbeurt, over mij en mijn boeken. Of ik zin heb ook te komen, want misschien zijn er vragen en dan is het handig als ik er ben. Zo’n verzoek heb ik nog nooit gehad, maar daarom vind ik het een aantrekkelijk voorstel.
Het is een zomerse dag, ook in het klaslokaal ruikt het naar de zomer. De lerares die me ontvangt, zegt dat leerlingen soms een hamster meenemen als ze een spreekbeurt over hamsters houden. Een schrijver is nieuw.
De spreekbeurt is onderhoudend, ik hoor dingen over mijn werk waarvan ik geen weet had, en na afloop zijn er nogal wat vragen. Daar zou een hamster toch anders mee omgaan dan ik.
Ineens zijn we weer een kwart leven verder en eergisteren hoorde ik haar stem op de radio, de scholiere van toen die Jonna heet. Ze is als deskundige gast in een actualiteitenprogramma, gepresenteerd door Lara Rense, van wie ik altijd onrustig word. Haar stem is nog steeds de stem van de spreekbeurt, vrolijk maar vastberaden, en ik begrijp dat ze nu gespecialiseerd is in sociale media. Daarom zit ze daar.
Lara Rense vraagt of ze nog adviezen heeft voor het nieuwe jaar. Ik knik tevreden: je doet het goed in het leven als je in een radioprogramma adviezen voor het nieuwe jaar mag geven. Ik ken verder bijna niemand die dat doet. Ze heeft er twee. Het eerste is apps te verwijderen. En het tweede is de telefoon zo nu en dan weg te leggen. Lara Rense is verbaasd. Zo kent ze Jonna niet. Maar toch is het zo! Weg ermee!
Ik denk terug aan die zomerse dag, in een andere tijd, twee keer zuchten geleden.