Afrekenpunten

Tot vlak voor haar dood zei mijn moeder vaak tegen me: “Doe wel verstandig, jongen.” Nu zij het niet meer zegt, zeg ik het een paar keer per dag tegen mezelf: “Doe wel verstandig, jongen.” Er is vaak aanleiding toe, soms een ingewikkelde, meestal een simpele. 
Toen een paar weken geleden een boek verscheen waarin stond hoe we ons het beste in een supermarkt konden gedragen, wat er vooral op neerkwam dat we ons niet door alles moesten laten verleiden, schoten die woorden me natuurlijk ook weer te binnen. Het eerste wat ik denk zodra ik een supermarkt binnenkom, is een vraag: “Hoe sta ik zo snel mogelijk weer buiten?” Dat is een sterk sturende vraag waar ik baat bij heb.
Gisteravond kreeg ik trouwens een briefje van de supermarkt: “Goedenavond Thomas”. Ja, ondank mijn bliksembezoeken zijn de supermarkt en ik best intiem met elkaar. Dan staat er dat de winkel een paar dagen dicht is en ondertussen wordt vernieuwd: “Qua assortiment zal er niet veel veranderen. Wel is de winkel efficiënter ingericht en zal er de mogelijkheid zijn zelf uw boodschappen te scannen bij 1 van de verschillende afrekenpunten. Er zullen medewerkers op dit plein staan om u te helpen mocht u het systeem nog niet kennen. Uiteraard is er ook altijd een gewone kassa beschikbaar om bij af te rekenen.” Daaronder de groeten van de supermarktmanager. Plus een fotootje van zijn gezicht.
Nog efficiënter. Scannen. Afrekenpunten. Medewerkers op een plein. Systeem dat ik niet ken. Maar gelukkig er ook nog een gewone kassa. Dan denk ik meteen: wat is er mis met die gewone kassa? Voor mensen als ik? 
“Doe wel verstandig, jongen.” Soms betekent het: doe alsjeblieft wat je denkt dat je moet doen, geen paniek, kom op.