Afslag

“Je moet echt nog in Duitsland tanken, want daar is het goedkoop.” Advies neem ik serieus, maar ik ben nature niet iemand die fel op koopjes uit is. Kan ik verder niet verklaren. Maar nu moet het wel: ben vanuit Denemarken op weg naar huis, een drukke zaterdag met veel files en de tank is bijna leeg. Word ik onrustig van, want ik stel me voor dat ik benzineloos in zo’n file doodstil sta, in Duitsland nog wel waar veel automobilisten van erg hard rijden houden. 
Tijdje voorbij Bremen draai ik het terrein van een tankstation op en me valt meteen op dat de uitstraling ervan minder rijk en uitbundig is. Wie wel eens langs grote Duitse wegen benzine heeft gehaald, weet dat je daar min of meer alles kunt doen, eten, drinken, slapen. Kleine kinderspeeltuin, douches, gokhalletje, misschien is zelfs een eenvoudige begrafenis mogelijk. 
Daar niet. 
Bij de pomp zie ik dat het aanbod van benzine niet vertrouwd is, andere kleuren, andere nummers, maar nadat ik er enige studie van gemaakt heb, weet ik toch wat me te doen staat. Om me heen zie ik landgenoten met dezelfde vraag. Een man die me in wilde paniek aankijkt, zeg ik dat hij de tweede slang van rechts moet nemen. Hij roept tegen andere landgenoten, wijzend naar mij: “Die meneer weet het! Hij zegt…” En dan roept hij wat ik gezegd heb.
In het gebouwtje waar ik afreken valt vooral het aanbod van een grote hoeveelheid sterke drank op. Dan zie ik het: het is allemaal Pools hier, enorm Pools.
Als ik even later verder rijd, zie ik ook meer Poolse vrachtwagens dan voorheen en even denk ik, wat ik vaker denk: te lang te diep in gedachten verzonken gezeten, niet goed opgelet, verkeerde afslag genomen, per ongeluk ander leven begonnen.