Anders

De dagen worden kouder. Op een echte winter hoeven we niet meer te rekenen, er komt van die laffe, natte kilte. Ik merkte het gisteren voor het eerst. 
Dus in alle vroegte uit het warme bed op de tast naar de keuken waar het bedieningsding hangt. Daarop moet je je temperatuurwensen aantikken. Het kan gebeuren, en het gebeurt vaker dan me lief is, dat er op het schermpje een woord verschijnt dat ik nauwelijks verdraag: ketelstoring.
Dat woord roept meteen van alles op wat ik niet trefzekere gekanaliseerd krijg: de monteur bellen, terwijl ik weet dat de ketel hier in huis niet meer in de handel is en ons wel werd verkocht als de Rolls-Royce onder verwarmingsketels. De monteur heeft het ongekend druk en kan volgende week misschien `een gaatje’ vinden. Weer zegt hij dat hij `maar twee paar handen’ heeft, wat ik nog steeds veel vind zonder dat ik dan kan zeggen. Of ik het misschien zelf kan proberen? Er volgen dan instructies die ik niet begrijp.
Wat ik dan doe, en ik wéét dat het onzin is: ik haast me terug naar bed en ga na een halfuurtje weer naar beneden. Misschien is het niet waar van die ketelstoring, misschien dácht ik maar dat het daar stond.
Gisterochtend, het was nog min of meer nacht, word ik met een schok wakker, terwijl de verkiezingsuitslag fel door me heen walmt. Ik probeer me een nabije toekomst voor te stellen. Dan besluit ik mijn best te doen nog maar even te slapen. Misschien is alles anders als ik weer wakker word, was het allemaal alleen maar een harde droom.
Maar dat is het niet.
Demissionair premier Rutte zegt vaak dat we in een gaaf land wonen. Is een misverstand, want anders was er woensdag niet gebeurd wat er gebeurde. Gaver wordt het ook niet.