Bakfietsen

Het is maar hoe je het bekijkt. Je kunt zeggen dat deze december de maand was van de onverkochte winterjassen, maar `een vroege lente’ klinkt beter. Asperges, vlinders, bijen die nog steeds actief zijn, op de vensterbank zag ik net een parmantig vogeltje dat me aan de naderende zomer deed denken, maar ja, daar heb je het weer, ik heb nog steeds geen verstand van vogels – misschien moet het daar in 2016 maar eens van komen. De lente wordt spoedig in de kiem gesmoord, begrijp ik, maar even was het voorjaar in de winter. Misschien was dat een cadeau van de natuur om ons optimistisch te stemmen. Kunnen we wel gebruiken op de laatste dag van het jaar. Je kunt er vuurwerk voor nodig hebben, je kunt ook in de vroege lente blijven hangen. Ik hecht aan dat laatste. Het liefst ook in stilte, daarom loop ik om middernacht langs zee. Met een glas champagne en een oliebol – dat weer wel. En ondertussen hoef ik niet op verdachte bakfietsen te letten. Eerst las ik dat alleen agenten in Amsterdam bakfietsers met afwijkend gedrag (?) in de gaten moesten houden, maar kort daarna gold deze waarschuwing voor `heel Europa’. Aanslagen dreigen en bakfietsen kunnen hierbij een belangrijke rol spelen. Als iemand dit een jaartje geleden zei, schakelden we onmiddellijk de geestelijke gezondheidszorg in. Terroristen op bakfietsen! Daarbij denk je aan een film vol absurde humor, maar ja, het is niet om te lachen. Er is niet zo veel om te lachen, deze dagen, zelfs de vroege lente helpt daar niet bij. Ja, Patty Brard wil actrice worden, maar dat is een dreigement dat weliswaar een lichte glimlach veroorzaakt, maar toch niet meer is dan een druppel op een gloeiende plaat. Misschien stemt Herman Finkers ons vanavond vrolijk, maar ik denk dat hij ook voor zachtmoedigheid zorgt. Dat is goed. Ben al levenslang voor zachtmoedigheid. Graag wens ik ons toe dat we zo het nieuwe jaar in gaan. Zachtmoedig.