Bandenspanning

Soms fiets ik langs het gebouw van het Centraal Bureau voor de Rijvaardigheid (CBR) alleen maar om de opluchting te voelen dat ik daar niet meer naar binnen hoef, waarschijnlijk nooit meer. Alles wat met het rijexamen te maken heeft, hakte er bij mij diep in. 20 jaar geleden, maar het is gisteren en ik moet er nog steeds van herstellen. Ik overdrijf, maar ook niet.
Ik kom erop nu ik weer eens een bericht lees over dat examen. Zo’n bericht lees ik gretig, ook weer omdat ik zo blij ben dat ik er niets mee te maken heb. Is trouwens niet helemaal waar. In het artikel gaat het immers over extreem weer. En dat je daar ook op getoetst wordt tijdens het examen. Dat laatste hoef ik dus niet, maar met extreem weer moet ik als automobilist natuurlijk ook rekening houden. Haast nooit noem ik mezelf automobilist, maar het was er net uit voordat ik er erg in had.
Er komt een verkeerspsycholoog aan het woord en die zegt dat de meeste automobilisten eigenwijs zijn. Daarom moet hun tijdens de voorbereiding op het examen duidelijk gemaakt worden wat de gevaren zijn van extreem weer. Moeten ze ervaren `in een simulatie’. Kan ik me niets bij voorstellen, in mijn examenperiode was zoiets er nog niet, andere, bestofte tijd vol spinrag.
In die simulatie moet je volgens de verkeerspsycholoog ook beseffen dat het gevaarlijk is met alcohol op achter het stuur te zitten of te telefoneren. Ja, als je dat moet léren, is er nog een lange weg te gaan.
In het artikel staat ook dat je tijdens het theoretisch examen gevraagd kan worden of je weet wat de correcte bandenspanning is. Laat ik het maar toegeven: echt geen idee hoe ik die meten moet. 
Is niet goed, maar toch: opluchting, allemaal opluchting.