Beetje

Aangenaam te lezen dat minister Christianne van der Wal zo van de gezelligheid is. Stond gisteren in deze krant. Ik wist het niet, ook niet dat ze de gezelligheid moest terugbrengen binnen de VVD. Nu is dat altijd een breekbare gang van zaken, voor gezelligheid zorgen als die er niet is. Meestal is die er niet voor niets niet. Als je geforceerd met gezelligheid in de weer bent, blijf je roepende in de woestijn. 
Soms hoor je iemand voorstellen: “Laten we er een gezellige avond van maken.” Als ik deel uitmaak van die avond, voel ik meteen een zware druk op mijn schouders. Ik ken mezelf niet goed genoeg, maar weet wel dat ik gezellig kan zijn, zonder dat ik kan omschrijven wat er dan precies met me aan de hand is. 
Maar ja, hoe begin je aan een avond die gezellig moet zijn? Iedereen moet wel onbekommerd meewerken. Weg met het mobieltje, daar begint het wat mij betreft mee. Maar een ander wil juist op dat mobieltje leuke vakantiefoto’s laten zien en vindt dat gezellig. Leuke vakantiefoto’s hoeven voor mij niet zo, behalve als ze van mijn eigen vakantie zijn, maar die houd ik liever voor me. Zie je, gezelligheid veroorzaken kan best een complexe aangelegenheid zijn.
Christianne van der Wal weet qua gezelligheid van wanten. Daarom moest zij van de VVD weer `een bitterballenpartij’ maken. Heb niet in de gaten gehad dat de bitterballen weg waren geweest. Het is niet mijn partij, maar ik heb VVD’ers altijd gezellige mensen gevonden. Leg een ontspannen onderwerp in hun midden en meteen is het luid lachen.
Christianne van der Wal zegt vaak: “Het moet een beetje gezellig zijn.” Is een aansporing. Maar ja, wat is een beetje? 
Minister voor Stikstof is ze. Is toch niets voor haar!