Beklagenswaardig

Interessant dat heel veel mensen precies weten hoe het zit daar in Rusland. Meestal zeggen ze daarbij dat het natuurlijk wel even afwachten is. Ik knik dan deskundig en ja, dat vind ik ook, even afwachten. Ondertussen moet ik nog heel veel lezen en horen om er een beetje verstand van te krijgen.
Er zijn wel weer details die met me aan de haal gaan. Zo is er een commentator van CNN die Prigozjin vergeleek met het Monster van Frankenstein. Die typering las ik in sommige kranten terug. Bedoeld wordt natuurlijk dat Poetin Prigozjin maakte tot wie hij is, en dat die creatie zich uiteindelijk tegen hem keerde. Hetzelfde gebeurde met het monster en de geleerde die hem gemaakt had, Victor Frankenstein, maar dat was vooral omdat het monster niet met zichzelf uit de voeten kon en eigenlijk helemaal geen monster was, maar een beklagenswaardig schepsel, wat je van Prigozjin niet kunt zeggen.
Het boek van Mary Shelley, over het monster, heb ik nooit gelezen. Wel zag ik als kind de film die over 8 jaar een eeuw oud is, op televisie. Ik was alleen thuis, jaar of 10, en ging huiverend voor het toestel zitten met een groot glas Coca Cola en een bakje zoute pinda’s.
Wie de film gezien heeft, zal het begin nooit vergeten: het meisje dat met bloemen bij een meertje speelt, het monster dat uit het struikgewas te voorschijn komt en meteen door en door vertederd raakt door het meisje. Helaas gaat er iets mis, maar toch was ik meteen vóór het monster. En ik begreep dat de mensen hem tot monster maakten. Net zoals bij De Verschrikkelijke Sneeuwman in Kuifje in Tibet en natuurlijk ook de reusachtige gorilla King Kong. Allemaal hebben ze een zachtaardige inborst. Bij Prigozjin ligt dat anders.