Beknopt

Op de radio hoorde ik gisterochtend een gesprek over het 50-jarig bestaan van het eerste officiële naaktstrand in Nederland (Callantsoog). Er waren plekken waar het ook kon, maar die hadden geen officiële goedkeuring. Of het een verschil maakt of je goedgekeurd naakt recreëert of illegaal, weet ik niet. Ben geneigd voor de illegale omgeving te kiezen, maar dat komt doordat ik enige spanning prettig vind. Als je moe en voldaan huiswaarts keert, kun je genieten van de opluchting dat je er niet gloeiend bij bent geweest.
Terug naar dat gesprek. Nou ja, gesprek, gesprekje. De presentatrice van het ochtendprogramma vroeg aan een mevrouw wat er zo fijn was aan naakt recreëren.
De vrouw antwoordde dat het zo fijn was geen kleren aan te hebben: “En nou ja, dat is het gewoon.”
De presentatrice herhaalde die laatste woorden. Ik vond het een heldere gedachtewisseling, niet verrassend, maar dat hoeft niet altijd. Er zijn genoeg verrassingen. Het is nuttig als je in staat bent iets wat je vindt of voelt, beknopt weer te geven.
De stap naar de heer Omtzigt is niet groot. Hij wil af van de verkiezingsdebatten zoals we die kennen. Lijsttrekkers staan tegenover elkaar en mogen maar een paar zinnen uitspreken, duidelijke, dat wel. Daarna geven ze elkaar een hand. Wat ik al zei, lijkt me nuttig, niet te veel tekst, ontstaat alleen maar ruis door. 
Van de andere kant: de heer Omtzigt vindt dat je dan tot weinig komt met elkaar. Hij doet er niet meer aan mee. Hij wil diepgaande debatten waar dan ook meer tijd voor moet zijn.
Zou er één politicus zijn die in de verkiezingstijd in staat is zich diepgaand te uiten? Dus weg van handig opportunisme? Ben geneigd dan meteen op die persoon te stemmen.