Belang

Vakantievoetafdruk. Het woord is sinds gisteren in mijn leven, hoewel er nog weinig beweging in zit. Heeft natuurlijk met de betekenis van het woord te maken: een stand van zaken, die vakantievoetafdruk, bedacht door de reisbrancheorganisatie ANVR. Die onderzoekt wat voor schade vakantiegangers het klimaat berokkenen. En hoe ze die schade kunnen voorkomen of beperken. Kort gezegd is dus de bedoeling dat vakantievoetafdrukken zo min mogelijk zicht- en voelbaar zijn. Althans zo begrijp ik het, maar weet het niet zeker, wat komt doordat ik niet strak sta van vertrouwen in de Nederlandse vakantieganger. Die heeft vaak maar één belang voor ogen en dat is de Nederlandse vakantieganger zelf.
Ongetwijfeld ga ik nu te kort door de bocht, want er zijn natuurlijk ook genoeg vakantiegangers die een scherp oog hebben voor een betere wereld. Dat is immers het alles overkoepelende hoofddoel: een betere wereld. Maar toch heb ik altijd het gevoel dat de Nederlandse vakantieganger meestal enórm toe is aan vakantie en dan dus vooral aan zichzelf. En dat daarvoor moet alles wijken.
Ben benieuwd wat het effect is van wat de reisbrancheorganisatie gaat onderzoeken. Ik lees bijvoorbeeld dat een woordvoerder zegt dat vakantiegangers niet houden van het woord `duurzaamheid’, terwijl je dat toch al gauw gebruikt als je het hebt over een betere wereld. Hij zegt dat de vakantieganger in een ver land liever hoort dat locale vissers iedere dag verse vis naar het restaurant brengen dan dat daar duurzame maaltijden geserveerd worden. Het is hetzelfde, maar het klinkt anders. Het erge is dat ik dat ken. Ik ben ook zo en vind mezelf een wijsneus als ik vraag of het eten duurzaam is.
Nee, ik wil een man van de wereld zijn die met ogen vol strenge pret en op hoge toon informeert: `Zeg, ik kan straks, hoop ik, toch wel verse vis eten.’ Ik moet me uit mijn vakantievoetafdrukken schoppen!