Betaald

Klein bericht, maar ik denk er lang over na. Kort samengevat: trein in Rotterdam stilgezet, vrouw in nikab, conducteur kan niet vaststellen of haar vervoersbewijs geldig is (vanwege onduidelijke identiteit), politie erbij, kwestie wordt opgelost, na enig gedoe. Vertraging: 20 minuten. 
De dag vind ik meestal veel te kort, dus 20 minuten is nogal wat. Bovendien: stel dat ik op weg ben naar een sollicitatiegesprek. Of dat ik eindelijk een afspraak heb durven maken met de vrouw van mijn dromen, in de stationsrestauratie van Schiedam, ze kan maar even want heeft het waan-zin-nig druk, maar heeft voor mij toch een gaatje kunnen vinden. Of dat ik op weg ben naar Schiphol en te laat van huis vertrokken. Er valt heel veel in het water. Ik geloof dat je dan een formulier naar de NS kunt sturen. Daarop vermeld je het kostenplaatje van de schade. Daar was voor mij vaak alle aanleiding toe, maar ik heb het nog nooit gedaan, vanwege de rompslomp en de gedachtewisseling over de afwijzing van mijn verzoek. In dit geval zal ik ook bot vangen, want de NS zegt: “Het is niet onze schuld.” En dat is ook zo. Maar van wie dan wel? 
Ik weet niet wat voor vervoersbewijs de vrouw in nikab had, maar blijkbaar moest je een identiteit bij hebben. Los nog van de nikab: het vervoersbewijs is er, er is voor betaald, wat is dan het punt? Ik wil mijn kortingskaart soms uitlenen, maar dat mag niet. 
Ik reis dikwijls per trein, maar tijdens de kaartcontrole, maak ik haast nooit mee dat de conducteur mijn identiteit vaststelt. Er zit een fotootje op mijn kortingskaart, van vijf jaar geleden. Toen had mijn identiteit nog een andere uitstraling. En daarbij kan ik best een baard hebben, vanwege vakantie.