Bezem

Terwijl ik gisteren in de zeldzaam zachte ochtendzon kranten zat te lezen, struikelde ik over een theorietje dat tijdens de sportbeoefening daarna maar niet uit mijn hoofd wilde.
Ging over de formatie. Wil ik het liever niet over hebben, want bij die oersaaie dynamiek begin ik me meteen te vervelen. Maar goed, deze week zou er een einde aan kunnen komen. Kúnnen. Hoe dat einde er uitziet, daarvan heeft bijna niemand een idee, maar de vier partijen zullen het gelúkt vinden.
Wat is dat theorietje? Nou, kenners zeggen dat het niet voor niets is dat prinses Amalia toch de onkostenvergoeding wil hebben, waarvan ze een tijdje geleden afzag. Later dit jaar kan dat misschien niet meer. De vraag is immers of een rechtse regering daar nog voor voelt. 
Na de formatie moet er ook nog een kabinet komen en dat kan best tot diep in de herfst duren. Tot die tijd heeft Rutte het nog vaag voor het zeggen en de prinses weet dat die niet moeilijk zal doen. Hij zet schaterend zijn handtekening, klaar.
Dus `het signaal vanuit het paleis’ is dat ze daar ook geloven dat we aan de vooravond van een nieuwe tijd staan. En zij zullen zich daar waarschijnlijk ook niet op verheugen.
Wilders wordt niet de premier, maar heeft veel vingers in de pap. Daarom houdt niet alleen de kroonprinses haar hart vast. De hele kunstwereld ook. Bijna alle kunst is immers een linkse hobby en daar moet de bezem doorheen.
De Nederlandse monarchie is ook een vorm van kunst, een soort sprookje. Linkse hobby gaat wat ver, maar het zit wel in die sfeer: een dure hobby van een piepklein land.
Kan best dat de prinses dat beter ziet dan haar ouders. Dat hoort ook bij `het signaal uit het paleis’: ze neemt het zekere voor het onzekere.