Boer

Voor wetenschappelijk onderzoek waarvan je je afvraagt wat we ermee moeten, kan ik warme belangstelling hebben. Tijdje terug zat er in Nieuwsuur een mobiliteitsdeskundige die zich op de universiteit enige jaren had beziggehouden met het parkeren van auto’s en daarop ook gepromoveerd was. Een van zijn voornaamste conclusies was dat mensen niet minder winkelen als ze niet in de buurt van de winkel kunnen parkeren.
Het was een ernstig gesprek, maar onduidelijk waarom het onderwerp aan de orde kwam. Was het een kwestie die brandend onder ons leefde? Aan interviewer Mariëlle Tweebeke was te merken dat de thematiek haar niet hartstochtelijk interesseerde.
Tevreden zette ik het toestel uit. Heerlijk dat de wetenschap zich kan bezighouden met de vraag of mensen minder winkelen als ze hun auto niet voor de winkel kunnen zetten. 
Deze week las ik dat een sociaal wetenschapper al ruim tien jaar onderzoek deed naar hoe het zit met onze glimlach.
Aan een vrolijke glimlach kun je zien dat iemand `warm, sociaal, vriendelijk, betrouwbaar en plichtsgetrouw’ is. Willen we toch allemaal zijn! Moet je wel oprecht glimlachen. Het is de zogenaamde Duchenne-glimlach. Moest even opzoeken wie Duchenne is: Frans neuroloog.
Als je niet die Duchenne-glimlach laat zien, zit er veel agressie in je. Het is een geposeerde glimlach. Je moet dan allerlei spiertjes rond je mond en ogen aan het werk zetten.
Is volgens mij iets anders dan glimlachen als een boer met kiespijn, maar ik weet het niet zeker. Moet ook maar eens onderzocht worden. Boer met kiespijn-lach, bedoel ik. Zeggen dat je dan eigenlijk niet met anderen mee wil lachen maar dat toch maar doet, is te kort door de bocht.
Ik houd Nieuwsuur in de gaten.