Breed

Wanneer is een kaaklijn een brede kaaklijn? Soms kijk ik in de spiegel terwijl ik me afvraag hoe het zit met mijn kaaklijn. Inderdaad, wat is breed? Ik kom hierop nu ik lees over een onderzoek van het Sociaal Cultureel Planbureau naar sollicitaties. Als je er goed uitziet is dat van groter belang dan capaciteiten. Daar komt het kort samengevat op neer. Daar kijk ik van op en ook weer niet. Toen ik 33 jaar geleden begon met het schrijven van columns, hoefde er geen fotootje boven het stukje. Ineens was dat wenselijk, terwijl het weinig toevoegt. Als ik naar dat hoofd kijk, weet ik niet of ik het graag achter mijn ontvangstbalie zou zien, maar ik heb makkelijk praten, want ik heb in mijn eenpersoonsbedrijf geen balie. Ik heb trouwens ook nog nooit gesolliciteerd en me ook nog nooit hoeven druk te maken over mijn kaaklijn, want die helpt dus ook. Ik heb ook nog nooit tegen iemand gezegd: `Brede kaaklijn heb je, zeg.’ Kan me niet herinneren dat ik erbij stilstond. Als ik aan een brede kaaklijn denk, schiet me nu ineens Fred Flintstone te binnen, maar wie kent die nog? Toen ik de resultaten van het onderzoek wat zorgvuldiger bestudeerde, las ik gelukkig ook woorden als `charme’ en `uitstraling’. Daarvoor hoef je als man natuurlijk geen brede kaaklijn te hebben. Wanneer je als vrouw een brede kaaklijn hebt, zit je volgens mij ook meteen op achterstand, maar ook hier geldt: charme en uitstraling maken veel goed. Ik val enorm voor charme. Charme begint met vriendelijkheid. En vriendelijkheid lucht me altijd op.