Briefje

In een artikel over ons koopgedrag, gisteren in deze krant, las ik hoe je het beste je slag kunt slaan. Bijvoorbeeld kerstversiering en een kunstkerstboom kopen ná Kerstmis, want dan zijn die goedkoper. Regeren is vooruitzien, ik stel me voor dat ik op een van de laatste dagen van het jaar met een kunstkerstboom over straat loop. Van dat tafereel moet ik sterk herstellen.
Eén advies houdt me nog steeds bezig. Gaat over je budget en dat je je daaraan moet houden. Handig is het bedrag dat je wilt besteden op een briefje te schrijven en dat briefje in je zak te stoppen. De deskundige zegt: “Die fysieke herinnering maakt het makkelijker om verleiding in de winkel te weerstaan.” Deze gang van zaken kende ik niet. Zou het ook helpen andere verleidingen te ontzenuwen? Naar het café gaan en een briefje in je zak hebben, waarop staat: twee, meer niet!?
Gisteren belde een vriend over een gezamenlijke kennis: “Ze heeft iets aan haar gezicht laten doen, maar dat is mislukt. Het is beter dat je er niets van zegt.”
Vind ik lastig. Die kennis zie ik komend weekend. Eerder had ze al iets laten verbouwen, maar dat zag ik niet. Ja, ik zag wel wat, maar ik dacht dat ze paar nachten ontzettend slecht geslapen had. Ze vroeg: “Zie je niks aan me?” Nadat ze had gezegd wat ik had moeten zien, zei ik laf: “Misschien is het juist goed als je het niet ziet.”
Nu ga ik op een briefje schrijven: niets van haar gezicht zeggen! Maar misschien vraagt ze weer: ”Zie je niks aan me?” Bijvoorbeeld om het ongemak bespreekbaar te maken. Er zijn mensen die dat graag met een ongemak doen. Ik niet, het wordt alleen maar erger. Helpt dat briefje?
Toch maar liever een kunstkerstboom kopen op 30 december.