Bril

Paar dagen geleden zag ik de zanger René Froger lopen. Nou ja, zanger, hij is meer dan dat. Ik bedoel: hij doet ook andere dingen, op televisie. Ik weet wat hij voor repertoire zingt, maar ken het nauwelijks. Als ik naar de radio luister, is dat altijd Radio 1 en daar klinkt nooit een lied van hem. Of dat met beleid te maken heeft, weet ik niet. Zangers die volkszangers genoemd worden, klagen dikwijls over miskenning. Geen idee of René Froger zichzelf ook al volkszanger ziet, maar ik ken hem niet als klager.
Vanaf een plein loopt hij een smalle straat in. Het is te zien dat de smalle straat hem liever is dan het grote plein. Daar is hij voor meer mensen zichtbaar. Ik heb me nog nooit in René Froger verdiept, maar hij lijkt me niet iemand die qua beroemdheid graag de gebraden haan uithangt. Hij gaat er graag nonchalant mee om. Zo loopt hij ook. Alsof hij even aan de overkant moet zijn om daar iets te halen, een dingetje. Wel verplaatst hij zich snel, waarschijnlijk heeft hij nog veel te doen vandaag.
Ineens denk ik aan een vaak vertoond reclamespotje. Daarin koopt René Froger een bril en daarover is hij erg tevreden. Tijdje terug was er een andere zanger in een brillenreclame in de weer, Jan Smit. Aan hem was goed te merken dat het hem allemaal geen bal interesseerde, als de rekening maar werd betaald. René Froger doet zijn best er iets van te maken. Niet dat het indrukwekkend is, maar wel sympathiek. Zouden er mensen zijn die naar die brillenwinkel gaan omdat ze aan René Froger denken? En waarom? Ik ben zo benieuwd hoe zoiets werkt.
De vrouw die hem in de winkel ontvangt, zegt hárd `Goeiendág’. Dat wordt nooit gezegd in dat soort winkels en zeker niet op die manier. Jammer.