Bureau

In alle kranten stonden gisteren foto’s van het bezoek van onze premier aan president Biden. Minister Wopke was er ook bij, maar die had zich aan de fotomomentjes onttrokken en misschien moet je zeggen: zo hoort het ook, want het is vooral de premier die zich in de nabijheid van de machtigste man op aarde bevindt.
Ik heb die foto’s uitgeknipt en op mijn bureau gelegd. Immers fijn onze premier daar aan het werk te zien. Al vaak is gesignaleerd dat hij, waar hij ook is, de indruk kan wekken dat hij in al die situaties de hoofdpersoon is. En ik geloof dat het niets met ijdelheid te maken heeft. Het is zijn manier van doen, lekker de hele tijd zin in alles hebben en daar dan ook blij bij lachen.
Er zijn een paar foto’s waarop het net is alsof onze premier president Biden ontvangt. Dat is goed te zien wanneer ze voor het eerst handen schudden. “Heb je het kunnen vinden?” lijkt de heer Rutte te vragen. Die prachtige overbodige vraag die we aan bezoek stellen wanneer we de voordeur hebben geopend. 
Of president Biden veel psychologisch inzicht heeft, weet ik niet, maar wat een goede zet van hem was, en nu komen we bij de meest in het oog springende foto terecht, is dat hij onze premier even aan zijn bureau liet zitten, hij mocht zelfs de hoorn van de presidentiële telefoon aan zijn oor houden. Waarschijnlijk stelde hij zoiets niet voor aan de Franse president of de premier van Groot-Brittannië, nee, maar hij begrijpt door en door dat hij de heer Rutte er een groot plezier mee doet.
Iedereen zal als jong kind weleens achter het stuur van de auto hebben mogen zitten, beentjes te kort voor de pedalen. “Broembroem,” zei je en het voelde alsof je echt aan het rijden was. Triomf!