Cadetten

Net als van de natuur weet ik van de vaderlandse krijgsmacht te weinig af. Destijds ben ik niet `in dienst’ geweest en toen de dienstplicht werd afgeschaft, verdiepte ik me niet in hoe het verder moest met de krijgsmacht. Ja, ik wist van de KMA, maar hoe er gewone soldaten moesten komen, geen idee. Nog steeds niet. Je kunt je waarschijnlijk aanmelden.
Soms zit ik in een radioprogramma waar ook een hoge functionaris van de krijgsmacht gast is. (Prettig het woord krijgsmacht paar keer achter elkaar op te schrijven, het is zo’n férm woord.) Is altijd een aardige man die niets krijgsmachtigs heeft, maar vooral genuanceerd over maatschappelijke kwesties praat.
Marenne Jansen schreef een proefschrift over de normoverschrijdingen binnen het militair onderwijs. Zeg maar: excessen. Brandpunt van haar betoog is dat te veel strenge regels verzet en baldadigheid en erger uitlokken. Veranderingen zijn noodzakelijk. Geloof ik enorm, ook mee eens natuurlijk, maar wat is het effect in groter verband en op lange termijn? 
Ik lees over een pelotonscommandant die een relatie heeft met vijf vrouwelijke cadetten. Of dat met alle vijf tegelijkertijd is, weet ik niet, maar dan vind ik het best veel. Wat als de vijand ineens voor de deur staat? Ja, broek aan, maar het blijft een overgang. 
Ook lees ik over een majoor die zijn cadetten adviseert zo nu en dan een deur in te trappen, als hij het maar niet ziet. Achterliggende gedachte: anders blijf je zo braaf. 
Om redenen die ik hier niet onthul, heb ik ook weleens een deur ingetrapt. Daarna moest ik met de deur naar de deurenmaker. Over straat dus. Alle buren die ik tegenkwam, hadden er wel een vraagje over. Was goed voor mijn karakter, merkte ik.