Concreet

“Praat vandaag over morgen.” Zo heet een nieuwe campagne die eraan staat te komen, vooral gericht op zestigplussers. Een initiatief van demissionair minister Conny Helder van volksgezondheid, sport en welzijn.
Waarom worden alleen zestigplussers aangesproken? De minister denkt dat die leeftijdsgroep zich maar matig voorbereidt op de tijd die komen gaat, en er vanuit gaat dat alles min of meer op zijn pootjes terechtkomt. Dat kan echter tegenvallen.
Blijkbaar hoeven mensen die nog geen zestigplussers zijn, zich niet met die kwestie bezighouden, ja, altijd natuurlijk wel een beetje, maar niet erg concreet.
Wanneer deed ik dat? Ik bedoel dat ik qua toekomst spijkers met koppen sloeg?
Ik herinner me een gesprek met een verzekeringsadviseur, jaar of dertig geleden, een voortdurend lachende man met een strak pak aan en een grote prompte snor waaraan veel zorg was besteed. Die vroeg: “Wat denkt u als ik pensioen zeg?”
Hij zag dat het behoorlijk leeg bleef in mijn hoofd en zei toen: “Als u moest kiezen: wilt u het geld dat u overhoudt, in de Rijn gooien of zet u het liever opzij?” Over die vraag was hij zo tevreden dat de snor parmantig trilde. Hij noemde de Rijn omdat ik toen in Arnhem woonde.
Er ontstond een gedachtewisseling waarvan me weinig bijstaat, en ja, ik regelde wat, hij eerlijk gezegd, klaar.
Minister Helder maakt zich zorgen en denkt aan financiën, huisvesting, maar ook aan gezondheid en eenzaamheid. Laatste twee omstandigheden combineert ze in een advies dat in mij ruwe neerslachtigheid veroorzaakt. Ik citeer: “Ga naar een valpreventiecursus, waaromheen vaak koffiegroepjes ontstaan.”
Dan krijg ik enorme zin keihard breekbare voorwerpen naar mijn toekomst te gooien.