Delen

Dat ze al een jaar of drie hier en daar worden gehouden, wist ik niet: feestjes waarop het geslacht van de baby bekend wordt gemaakt. De nog niet geboren baby dus. Ik las hierover met ingehouden adem.
Na 20 weken wordt in het ziekenhuis vastgesteld of de baby een jongen of een meisje is. De meeste ouders willen dat weten, sommige niet. Als je het wel wilt weten, kun je ervoor kiezen dat de informatie in een envelop wordt gestopt die rechtstreeks naar de banketbakker gaat. Die maakt dan een taart met een blauwe of roze vulling. Op het feestje wordt de taart aangesneden. Voor dat moment kan men ook nog een beetje gokken met blauwe of roze ballonnen. Dat allemaal omdat het leuk is! En het zorgt voor `een spannend moment’ waarvan we er niet genoeg kunnen hebben. En natuurlijk óók omdat het fijn is `het met z’n allen te delen’.
Het feestje heet: gender reveal party. Al gewone, normale Nederlanders moeten we voor zoiets een grappig Hollands woord kunnen bedenken. Net zoals voor een ander babyfeestje dat `babyshower’ heet. Ook in mijn omgeving vinden die plaats. Dan wordt de komst van baby gevierd, ongeacht of het een jongen of een meisje is. Daaraan gaat een hele organisatie vooraf, want het luistert nauw. Misschien komen er binnenkort ook feestjes als de baby verwekt is.
Over dit alles heb ik minstens honderd gedachten, maar die laat ik allemaal los, want dan komt er weer ruimte voor andere gedachten. Wat wel blijft hangen is `het met z’n allen delen’. Niet alles hoeft met z’n allen. Het is mogelijk ook iets bij jezelf te houden, met jezelf te delen. Alles wat je met z’n allen deelt, raakt zo verdund dat er steeds minder van overblijft. Moeten we voor uitkijken, meen ik.