Dingetje

Koningsdag zal deze week meedogenloos in tweeën splitsen. Ik hoor dat veel landgenoten de dag nu al als een `uitlaatklep’ beleven, geïnspireerd door de gedachte dat het eindelijk allemaal weer mag. Als je zelf geen uitlaatklep nodig hebt, kun je best een beetje gaan tobben over wát er eindelijk allemaal weer mag, maar dat doe ik niet meer. Graag wil ik alles zo zonnig mogelijk houden.
Wel las ik over een probleem waarbij ik helemaal niet stilstond, wat je trouwens al gauw hebt als je alles zo zonnig mogelijk wilt houden. De vrijmarkt woensdag! Hoe daar te betalen? Om onduidelijke redenen gaan we niet zo graag meer om met geld dat fysiek geld heet. 
Oké, maar je ziet overmorgen op zo’n mottige verkoopdeken een koperen dingetje staan dat je altijd al had willen hebben. Kost 2 euro. Je dingt af: 1,50. Betaling kan via een QR-code. De verkoper heeft die dan wel moeten aanmaken. Daarvoor heb je een betaalverzoek bij de bank moeten doen en dan beland je in een kluwen van instructies. En ik moet die QR-code scannen om het koperen dingetje in mijn bezit te krijgen. Ik ben zuinig op het woord `leuk’, maar nu moet het even: is dit nog leuk?
En hoe gaat het met de musicerende jongens en meisjes die één fluit- of vioolles hebben gehad en nu van hun ouders op de stoep moeten laten horen wat ze in hun mars hebben. Met aan hun voeten een hoed of een doosje waarin we vertederd een muntstuk kunnen gooien. De ouders slaan de gang van zaken achter een boom streng gespannen gade. Maar hoe moet het zonder munten? Komen die ouders dan vanachter de boom vandaan om met een mobiel betaalpunt een kleine transactie te regelen? Weer: is dit nog leuk?
Misschien wel dé vraag voor Koningsdag 2022.