Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Drinkflessen

Tijdens  de gesloten coronadagen waren we gedwongen vaak pakjes te bestellen, want in de gewone winkels konden we niet terecht. Met gewone winkels bedoel ik winkels met een deur en iemand die vraagt: “Kan ik u helpen?” We winkelden zonder die hulp en daarom moesten we de gang van zaken meteen na de ontvangst van het pakje evalueren en cijfers geven aan het contact met de pakjeswinkel, wat ik altijd een nutteloze bezigheid vond. De bedoeling was natuurlijk dat er een band ontstond tussen jou en het bedrijf. Zoiets blijft niet zonder gevolgen. Haast dagelijks ontvang ik digitale post uit die hoeken en die klik ik meteen gehinderd weg.
Soms niet, soms ben ik die toch ineens aan het lezen. 
Gisteren bijvoorbeeld, een bericht van Internet-Toys, een instelling waarvan ik me niet herinner er ooit iets besteld te hebben.
De tekst: “Hoi Thomas. Zoek jij nog spullen voor het nieuwe schooljaar? Bespaar geld met Back to School Deals van Internet-Toys! Van rugzakken tot schrijfwaren en van broodtrommels tot drinkflessen. Bekijk ook het buitenspeelgoed om nog van de laatste zomerweken te genieten!”
Ik verwijder het bericht, maar blijf er toch een tijdje aan hangen, met een vaag verlangen naar buitenspeelgoed voor de laatste zomerweken.
Maar het zijn vooral de spullen voor het nieuwe schooljaar waarop ik me tijdens mij leerplichtige jaren onstuitbaar kon verheugen. Naar het warenhuis gaan, meestal in gezelschap van mijn moeder, naar de tijdelijke afdeling vol nieuwe schriften en potloden en agenda’s en klappers en papier voor in die klappers en pennen en nog wel honderd andere dingen. 
Ik wist niet waar ik moest kijken en even vond ik het nieuwe schooljaar niet te erg voor woorden.