Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Dromen

Paar jaar geleden onderging ik een kleine operatie aan mijn arm. Er moest iets uit, een dingetje. Graag gebruik ik het woord `sportblessure’, maar het was geen tennisarm, iets dat daaraan voorbijging, maar toch een kleinigheidje. Ik kreeg een roesje, maar daaruit werd ik wakker terwijl de specialist nog aan het opereren was. Tussen mijn elleboog (daar zat het dingetje) en mijn borst en hoofd stond een groen scherm opgesteld. Waarom ik het roesje kreeg, weet ik niet meer, want mijn arm was uiteraard verdoofd. Misschien tegen de zenuwen. 
Maar goed, ik werd wakker, voelde dat ik binnen een paar seconden weer verder zou slapen, maar hoorde in die paar seconden het einde van een lied van Marco Borsato, Dromen zijn bedrog. Het koortje zong het refrein zonder muzikale begeleiding: `De meeste dromen zijn bedrog, maar als ik wakker word naast jou, dan droom ik nog’ en er kwam nog iets, maar toen sliep ik alweer, wat ik niet op dat moment besefte, maar pas toen ik weer echt wakker werd. Niet als in het lied naast iemand, maar in mijn eentje op een soort bed in een kleine operatiekamer, niet in een ziekenhuis, maar in een kliniek. Zonlicht viel door de ramen naar binnen, het was een zomerse middag. Toch dacht ik aan de twee regels uit het lied van Marco Borsato. Het is niet het type lied dat me betovert, maar toch, ik mijmerde even over iemand van wie ik weleens droomde. Prettig was dat. Pas daarna dacht ik weer aan het dingetje dat uit mijn arm was gehaald. Blijkbaar had de radio aan gestaan. 
Ik lees dat onderzoekers inmiddels zeker weten dat muziek rondom een operatie heilzaam is. De patiënt is minder angstig en nerveus. Angst die er niet is, zorgt altijd voor mooie gedachten.