Druk

De wijn die je dronk in het zuiden op een terras aan de Atlantische Oceaan was niet mis, sterker nog: “De beste wijn die ik óóit gedronken heb. Tegen die prijs! Ik heb meteen een paar dozen in de achterbak gezet.” 
En dan ben je weer hier en valt die wijn tegen, en niet zo’n beetje ook, een schrale middenklasser uit de supermarkt, meer niet. 
Deze kleine kwestie kent een korte samenvatting: tijdens de vakantie is alles anders.
Als de vakantie voorbij is, is alles wat anders was, ook voorbij. Met die teleurstelling kan niet iedereen even effectief overweg. Een wetenschapper die het onderzocht (er moet veel onderzocht worden!) zegt dat we het gevoel van vakantiegeluk ongeveer een week of twee, hooguit vier weken kunnen vasthouden. De orde van de dag was er natuurlijk al min of meer meteen na thuiskomst, maar dan drukt die ons onbarmhartig op de feiten, namelijk dat ons leven niet anders is dan voor de dagen aan de Atlantische Oceaan. Maar dat leven hebben we ook nódig, zeggen de psychologen, want dat geeft ons houvast. Te veel vrije tijd (vakantie!) zorgt ervoor dat we ons van alles in ons hoofd halen. 
Daarom komt er niets terecht van de goede voornemens waarmee we van vakantie terugkeren. Ik ken dat niet zo, maar blijkbaar is dat het geval. Veel mensen zijn bijvoorbeeld echt van plan alles gezonder aan te pakken, vooral ook rustiger, je niet al te vaak druk te maken over veel te veel. 
Misschien is het raar, maar ik heb dat iedere dag, in de vroege ochtend. Ik heb me losgemaakt van de slaap en de dromen en dan sta ik voor het raam naar de nieuwe dag te kijken. Niet alleen de nieuwe dag, ook een nieuwe tijd. Wat nu? denk ik dan, en ook: hoe? Alles begint, alles is anders.