Dynamiek

Sommige berichten lees ik intensief, paar keer achter elkaar graag. Bijvoorbeeld over een Amerikaans onderzoek dat ons vertelt dat je je minimaal 150 minuten per week matig intensief moet bewegen. Risico op hartklachten wordt dan minder.
Waarom spel ik zo’n artikel? Omdat ik het doe! Het is een vorm van bevestiging: ik ben goed bezig, qua bewegen dan, matig intensief bewegen, meer dan dat. Ja, méér dan matig intensief, mag ik wel zeggen. Ooit zou ik me geïrriteerd hebben afgevraagd wat er precies bedoeld wordt met matig intensief. Wat is matig, wat is intensief? Maar dat is nu geen punt meer, want ik beweeg me matig en ook intensief, nooit tegelijkertijd, geloof ik. Bij mij is het of het een of het ander, bij alles trouwens. 
Intensief zeker tussen de 240 en 300 minuten per week. Ik heb het dan over mijn bezoeken aan de fitnessclub, 4 of 5 keer per week, 5 minuten heen lopen, 5 minuten terug, wat ik beschouw als matig intensieve dynamiek, tussen de 40 en 50 minuten per week.
Verder komt er nog van alles bij: wandeling naar supermarkt en café. De fiets mag ik ook niet vergeten. Meestal heb ik haast, dus het is bijna altijd een karwei. Behalve natuurlijk op de elektrische, maar daarvan maak ik alleen maar gebruik voor de lange afstanden en bij hevige tegenwind. Als ik een bekende tegenkom zeg ik dat ook altijd: die domme verontschuldigingen beschouw ik ook als matig intensief bewegen.
Wat is nog moet verfijnen is het advies van Arie Boomsma: ook van de dagelijkse handelingen een kleine oefening maken: dus niet de krant bukkend van de deurmat pakken, nee, hup even door de knieën en dat liefst een paar keer.
Zei het laatst tegen de huisarts: `Dokter, ik word zo moe van mezelf.’