Efficiënt

Op 13 juni van dit jaar besloot de orthopeed dat mijn rechterknie vervangen moest worden door een nieuwe. Ik vroeg of ze er genoeg in voorraad had, want je hoort vaak dat er veel op is in de medische wereld. Moet er niet aan denken: je ligt op de operatietafel, oude door sportbeoefening verwoeste knie in de vuilnisbak en dan komt een operatieassistent melden dat alle knieën oppelepop zijn.
De orthopeed zei dat ze er genoeg had. November vinden we een prima maand voor de reparatie. Ze belooft een knie opzij te leggen
Twee dagen later word ik gebeld door de anesthesist die over operatie wil praten. Ik zeg dat die pas in november is.
“O, dan bel ik te vroeg. Ik neem een maand van tevoren opnieuw contact met u op.”
Daar kreeg ik een paar weken geleden bericht over. Gisteren moest ik tussen 8 en 12 paraat zitten.
De dag daarvoor werd ik gebeld door een medewerker van de afdeling, inleidend gesprekje op het grote telefonisch gesprek van gisteren. Gaaf land.
Als je tussen 8 en 12 gebeld wordt, kom je tot niet zo veel. Telefoon in de gaten houden. Als zich een andere beller aandient, snel meedelen dat het niet uitkomt. Douche uitstellen.
Ik werd niet gebeld. Om half 1 deed ik het zelf maar. Ik kwam in contact met een vrouw die geïrriteerd klonk. Ik zei zo efficiënt mogelijk wat er aan de hand was. De vrouw reageerde daar niet op, maar ik hoorde dat ze iets uitzocht. Toen zei ze honend dat het logisch was dat ik niet gebeld was: “U bent op 15 juni al gebeld.”
Ik wilde wat over dat gesprekje zeggen, maar dat was niet de bedoeling: “U bent goedgekeurd voor de operatie. Fijne dag nog.”
De laatste keer dat ik goedgekeurd werd voor iets, kan ik me niet herinneren. Misschien wel nooit.